2017: de tegenvallers

Ik hou er nog steeds van om aan het begin van een nieuw jaar terug te blikken naar wat achter me ligt. Ja hoor, ik leef heus wel in het heden én ben niet van plan om te blijven hangen bij het verleden. De tijd vliegt echter super snel voorbij en dit is mijn manier om even op de pauzeknop te drukken, stil te staan bij wat er op een jaar gebeurd of veranderd is en dan weer verder te gaan.

Na alle favorietenlijstjes die hier de afgelopen weken verschenen zou je nog gaan geloven dat ik elk boek met evenveel plezier heb gelezen. Sorry wanneer ik jullie nu moet ontgoochelen maar dat was dus niet het geval. Ook in 2017 las ik een aantal tegenvallers. Boeken waar ik meer van had verwacht, boeken die me niet echt konden boeien, …

Nieuwe dromen – Brenda Novak

Waar Eindelijk zomer veel leuker leek dan ik had verwacht werd dit boek net een teleurstelling. Ik ergerde me echt de hele tijd door aan het gedrag van de meerderheid van de mannelijke personages.

Nooit verliefd worden – Audrey Carlan

Bij dit boek had ik (denk ik alleszins) geen specifieke verwachtingen. Ik was er gewoon nieuwsgierig naar omdat er zoveel mensen fan van leken te zijn maar merkte al snel dat het niet echt iets voor mij was. Ok, ik heb af en toe gelachen tijdens het lezen van dit eerste deel maar ik heb nog vaker gedacht ‘Au, dat klinkt oncomfortabel’.

Een nacht met een miljonair – Jessica Clare

Jammer genoeg kon ook dit deel uit de Miljonairsclub-serie me niet echt meer boeien. Het tweede deel uit deze reeks vond ik nochtans heel héél leuk. Al kan dat wel iets te maken hebben met het feit dat het eigenlijk een hervertelling van Beauty and the Beast was. Maar dat een iets pittigere hervertelling.

Echte liefde vind je in de boekhandel – Veronica Henry

Tja, bij dit boek waren mijn verwachtingen misschien iets te hoog. De mooie cover, de omschrijving, het feit dat een groot deel van het verhaal zich in een boekenwinkel afspeelde, … Ik had er jammer genoeg wat meer van verwacht dan wat ik uiteindelijk te lezen kreeg.

Gouden Zoon – Pierce Brown

Het eerste deel uit deze reeks vond ik eigenlijk best wel fijn. Spijtig genoeg voelde het lezen van het tweede deel iets te veel aan alsof ik me ergens doorheen aan het ploeteren was. Zo erg zelfs dat ik vervolgens niet veel zin meer had om het slotdeel te lezen.

Een gestolen kus – Bella Andre

Bij deze serie heeft het altijd een beetje geschommeld. De verhalen zijn heel luchtig én ontspannend en moeten het daardoor grotendeels van hun personages hebben. Bij het ene boek spraken die me meer aan als bij het andere. Maar tegen dat we bij dit deel aankwamen had ik het blijkbaar wel een beetje gehad. Het voelde allemaal iets te veel aan als meer van hetzelfde.

Ijs als vuur – Sara Raasch

Bij deze trilogie vond ik het eerste boek veelbelovend en de ontknoping was ook ok. Alleen verloor ik de klik met de personages helemaal bij het lezen van het tussendeel dat iets te veel aanvoelde als een uitgerekt reclameblok.

Because you love to hate me – Ameriie

Dit boek kreeg ik van lieve Silke én ik was er nieuwsgierig naar. Het idee om gedurende een heel boek de focus op de slechterikken te leggen sprak me wel aan. Jammer genoeg weet ik nog steeds niet goed wat ik van dit boek moet denken. Sommige verhalen waren ok, de meeste bezorgden me echter niet meer dan een ‘Bwa’ gevoel en konden me dus ook niet overtuigen.

Wat was jouw grootste tegenvaller van het afgelopen jaar?

8 gedachten over “2017: de tegenvallers”

  1. Ijs als Vuur en Because You Love to Hate Me waren voor mij ook echt mindere boeken, de laatst genoemde vorig jaar ook gelezen.

    Een van mijn meest tegenvallende boeken van vorig jaar was zeker The Love Interest van Cale Dietrich.

  2. Ik had dat afgelopen jaar met een paar zelfhulpboeken dat ik dacht ‘jaja, weet ik wel, niet echt vernieuwend’. Bij verhalen heb ik veel minder dat het echt tegenvalt. Ze zijn niet allemaal even goed maar meestal wel nog cava.

    1. De laagste score die ik afgelopen jaar uitdeelde op Goodreads was twee sterren dus al bij al viel het nog wel mee. Het waren vooral boeken waarvan ik duidelijk meer had verwacht.

  3. Ik krijg het idee dat hoe meer ik lees (en vooral recenseer, want dan moet ik ook echt nadenken over wat ik van een boek vind), hoe moeilijker het wordt voor een boek/schrijver om me echt te imponeren. Gevolg: meer tegenvallende boeken, weinig echte uitschieters.

    1. Dat merk ik dus de laatste jaren zelf ook steeds vaker. Door meer boeken te recenseren en ze daardoor inderdaad grondiger te analyseren vallen overeenkomsten sneller op. Misschien maakt het me daardoor ook wel wat kritischer maar het valt me inderdaad op dat ik het laatste jaar minder 5sterren heb uitgedeeld als anders.

    1. Die horen er ook bij hé. Het leek me niet eerlijk om enkel mijn favorieten in de spotlight te zetten. Bij waren het ook hoofdzakelijk boeken waar ik zelf meer van had verwacht.

Laat een reactie achter bij Annelies Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.