Ik ben waarschijnlijk niet de enige die zich ergert wanneer men plots halverwege een serie besluit om de volgende boeken niet meer te vertalen. Het lijkt wel een beetje op dealerspraktijken, maar dan de soort die geen opbrengst produceert. Je maakt je lezers enthousiast, doet ze verlangen naar meer zodat ze reikhalzend uitkijken naar hun volgende shot in een verslavende serie … om hen dan te doen ontdekken dat ze niet meer te weten zullen komen hoe het geliefde personages vergaat. Toch niet, wanneer je enkel in het Nederlands wil lezen.
Fangirl – Rainbow Rowell
Titel: Fangirl
Auteur: Rainbow Rowell
Uitgeverij: Van Goor
453 p.
“Cath is fan van Simon Snow, maar zo zijn er wel meer. Het enige verschil is dat een Simon Snow-fan zijn voor Cath net zo veel betekent als kunnen ademen voor de rest van de mensheid. Als Cath niet over Simon Snow leest, in boeken waarin hij de hoofdpersoon is of op forums, dan schrijft ze fanfictie of verkleedt ze zich als een van de personages uit de films.Tot nu toe was haar tweelingzus Wren net zo gek op Simon Snow, maar nu ze gaan studeren is het fangirlen er voor Wren wel een beetje af. Cath zal nu dus alleen door haar veelal fictieve leven moeten gaan. Maar is ze daar wel klaar voor? Haar nieuwe kamergenoot Reagan is in ieder geval vastbesloten om Cath een handje te helpen. Samen trekken ze ten strijde tegen veeleisende docenten, manische ouders en sluimerende verliefdheden en komt Cath erachter dat nerd zijn eigenlijk wel heel cool is.”
Steeds een tikkeltje meer
‘Dit weekend heb ik nog eens goed kunnen doorlezen zodat mijn Goodreads-challenge weer 3 boeken dichterbij komt‘ … ‘Zo weinig, ik heb er 6 gelezen‘. Of … ‘Ik ben opnieuw met de Start to Run begonnen (voor alle duidelijk – dit is een fictief voorbeeld hé) en hoop binnenkort terug 5 kilometer te kunnen lopen’ – gevolgd door ‘Dat stelt niet zoveel voor hoor. Allez ja, zelf loop ik elke week minstens het dubbele’ … Gelukkig heb ik zelf geen vrienden die bij iedere gesprek de neiging hebben om de andere te overtreffen. Sommige mensen lijken het echter als een heuse missie te zien om steeds dat tikkeltje meer te hebben. Hun huis is chiquer, hun inkomen groter, hun conditie beter, hun figuur vrijwel perfect, … En de gesprekken met hen ongetwijfeld een pak vervelender. Deze boeken-variant leek me dan weer wel grappig!