Foto-update #201

In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …

Het is hier ongetwijfeld weer helemaal misgelopen qua chronologische volgorde maar we beginnen deze Foto-update met een leuke brief van mijn pennenvriendin, twee zelfgemaakte bladwijzers én de kerstkaarten die gedeeltelijk verhuisd moesten worden vermits de muur waar ze voor hingen bezet ging worden

Er werden ook enveloppen gemaakt met resten papier en mooie prenten uit magazines, een vegetarisch pangerecht en quiche (wie goed op let merkt dat ik dat laatste niet meer met bladerdeel of kruimeldeeg maak maar gewoon met twee overlappende wraps als bodem) én af en toe een dekennestje om onder weg te duiken.

Ik heb heel erg genoten van De mooste dagverzen van Stijn De Paepe. Zo mooi om te zien hoe de actualiteit beknopt én mooi verwoord wist samen te vatten. Jammer genoeg heb ik sindsdien geen enkel boek meer uitgelezen. Hopelijk komt daar binnenkort nog verandering in.

Wat ik wel deed was beetje bij beetje de knutselkast sorteren en daarbij kwamen die nieuwe sorteerbakjes heel goed van pas.

Er werd ook ijs als pijnstiller gekocht toen mijn lichaam besloot dat de sinds begin januari aanhoudende infectie die ik al had niet voldoende was en er ook nog een virale keelinfectie en een lichte ooronsteking aan beide oren bovenop deed. Dan mag het er op zijn minst ook voor zorgen dat ik van deze lekkere pijnstiller niet bijkom. Toch?

Geen flauw idee welk excuus ik ga moeten bedenken om hier niet door bij te komen maar het was wel een deugddoend, lekker én gezellig bijpraat-afspraakje met mijn nicht en meer moet dat niet zijn.

Ik kreeg ook nog een heel schattig kerstkaartje én vond een hartje in mijn snee brood.

Ik stak de Hogwarts Lego-set opnieuw in elkaar en werd daar bij aangevallen door lichtpaarse blokjes. Ja, blijkbaar kan je jezelf verwonden met het bouwen van een Lego-set. Nu ja, ik kan dat.

Vervolgens werd ze meteen opnieuw uit elkaar gehaald en opgeborgen zodat ik aan een andere set kon beginnen. Tijdens het afbreken stopte ik wel af en toe om leuke details te bewonderen.

Tijdens een kort bezoekje aan de dierentuin (we hadden er niet aan gedacht dat die in de winter sneller sluiten) zagen we onderwater-Pygmypuffs, een zwarte pinguin (die had ik zelf nog nooit eerder gezien), grappige stokstaartjes en een dier dat precies een plekje zou mogen krijgen in Newt Scamander zijn magische koffer.

De Hufflepuff-visjes waren er ook nog steeds en zowel bij aankomst als terug op weg naar huis passeerden we ook nog even Hogwarts. Die dag had dus een extra hoog Potteritis-gehalte.

Ik hou van kleurrijke maaltijden. Hier zie je achtereenvolgens een pangerecht, Indian Vegan Butter Chicken, een vegetarische Caesar salade en een pokebowl.

Sushi vermits ik alleen thuis was én een beschreven verpakking van de eetstokjes vermits het beluurtje van de huisarts tijdens etenstijd valt.

Hufflepuff-outfit en warme sokken vermits vrolijke kleuren nu eenmaal opvrolijken wanneer je je niet geweldig voelt.

Ik vond plots ook een directe toegang tot de Hufflepuff common room. (lees: mijn broertje kwam deze muur inpappen zodat hij later bezet zou kunnen worden.

Lap, nu kan ik de stenen niet meer in de juiste volgorde aantikken om naar de common room te gaan. Maar het is natuurlijk wel een pak afgewerkter. 🙂

Doorgaans draag ik enkel mijn trouwring en geen enkele andere ring maar nu ik ontdekt heb dat mijn vingers minder snel verkrampen door deze leesring draag ik plots wél twee ringen.

Toen ik tegen de kinesiste zei “Oh tof dat jouw plantje het zo goed volhoudt” zei ze meteen dat ik het mee naar huis mocht nemen. Dat was natuurlijk niet mijn bedoeling. Maar wel super lief van haar.

Iets met kou hebben en vermits manlief niet thuis was dan ook maar meteen zijn deken aanslaan.

Gelukkig was het deze dag een pak zonniger en daardoor meteen ook warmer zodat ik samen met mijn nicht van een fijne rustige dag in Mechelen kon genieten. Waar ik niet enkel een gevel met een origineel tegelpatroon maar ook een heel mooie muurschildering zag.

De kerstkaarten werd uiteindelijk toch maar opgeborgen en vervangen door lieve kaarten die ik eerder al mocht ontvangen.

Joepie! Een kaart die ik nog niet had. Dit keer was het Merlin.

Ik ben recent ook omgeschakeld naar een andere insulinepomp. Die in combinatie met een sensor werkt. Zo’n sensor was al wel eens voorgesteld maar ik had altijd gezegd dat ik daar pas interesse voor zou hebben wanneer de sensor met de pomp zou communiceren. Anders leek het me geen meerwaarde. Even wennen dus maar hopelijk binnenkort wel mooiere gemiddeldes.

Ik vergat uiteraard om voor-foto’s te maken maar hier kan je wel tijdens -en na foto’s zien van het oprommelen van de knutselkasten. Je moet me dus maar op mijn woord geloven dat het wel echt een verbetering is met voordien.

Of ik al deze Timeturners uit een verder lelijk notitieblok heb geponst zodat ik ze kan verwerken in mijn bullet journal? Misschien wel ja.

Het zoontje van mijn nicht was benieuwd naar wat roleplaying nu juist was dus hebben we samen met hem Monsters & Magiërs gespeeld. Wat voor mij trouwens ook de eerste kennismaking was. Wat me meteen opviel was dat zowel mijn lievelingskleur (paars) als alle Hogwarts Huizen vertegenwoordigd waren bij de dobbelstenen waar ik mee mocht spelen.

De laatste tijd ben ik weer wat vaker Overnight Oats aan het klaarmaken. Al is het met dat slechte geheugen van me wel een uitdaging om er iedere avond aan te denken om het klaar te maken.

Hebben jullie de voorbije maand iets leuk gedaan, nieuws ontdekt of lekker klaargemaakt? Oh en ben ik de enige die nog nooit eerder een volledig zwarte pinguïn had gezien? 

 

14 gedachten over “Foto-update #201”

  1. Oh, wat mooi, die muurschildering! Ik vind het altijd zo leuk om onverwachts op zoiets te stuiten in een stad.

    Wat leuk dat je je aan een RPG gewaagd hebt! Voor herhaling vatbaar, of was één keer wel genoeg?

    Ik heb volgens mij ook nog nooit live een zwarte pinguïn gezien. Hij ziet er fluffy uit. 🙂

    1. Ja hé, ik ben ook fan.
      Wat mij betreft wel al zijn er niet meteen plannen voor.
      Dat viel me dus ook meteen op. Een pak pluiziger dan zijn vrienden.

  2. Leuk overzichtje weer! Ik krijg er altijd honger van. Wel een goeie tip om quiche te maken met wraps want dat is toch een pak minder zwaar denk ik?

    1. Ja, dat is echt een opmerkelijk verschil. Minder koolhydraten, voedzamer, minder zwaar én ook nog eens sneller klaar.

    1. Echt hé, zo’n stomme manier om jezelf te verwonden. Het is nog steeds niet volledig genezen dus ik zal in het vervolg maar extra voorzichtig zijn wanneer ik een Lego-set maak. Oef, dan ben ik toch niet de enige die dat voor het eerst zag.

    1. Hihi, mijn nicht heeft me ook al uitgenodigd maar ik vrees dat ik nog lang ga bezig zijn vooraleer ik alle kasten in huis grondig onder handen heb genomen. Ze zijn niet zo zeer rommelig maar ik heb de neiging om (vooral bij knutselmateriaal) veel bij te houden dat ik ooit nog eens voor iets wil gebruiken … om daar vevolgens nooit aan toe te komen. Het is dus vooral ontspullen geblazen.

    1. Waardoor je dan meteen weer nog meer inspiratie krijgt. Of besluit om een aantal zaken (in dit geval vooral slechte washitape rolletjes die of niet kleefden of slecht gesneden waren waardoor ze telkens scheurden) weg te doen zodat je meer plek hebt voor de zaken die je wél vaak gebruikt. Ik probeer jaarlijks beetje bij beetje alles weer eens goed te bekijken en vervolgens ook wat weg te doen. Alleen jammer dat daar zoveel tijd en energie in kruipt.

  3. Oh, ik maakte nog nooit quiche met wraps als bodem. Waarom ben je het zo beginnen doen?
    Ik ben grote fan van alle kleurrijke gerechten!
    Wat komt er tegen de nieuw bezette muur? Terug kaartjes of heb je er andere plannen mee?
    Van het opruimen van de knutselspullen krijg ik een blij gevoel! Wij zouden ook eens moeten rommelen, want de kasten geraken vol. Juliette stelde voor om nog een tweede Ikea-rolwagentje te kopen, maar ik heb liever dat alles netjes opgeborgen zit in kasten; dat maakt het opruimen en poetsen ook wel makkelijker vind ik.
    Een zwarte pinguïn zag ik nog nooit, maar babypinguïns zijn van het schattigste dat er is :-).

    1. Ik was op zoek naar een manier om het wat gezonder te maken. Op deze manier valt het minder zwaar en bevat het minder koolhydraten wat ook beter is voor de suiker. Het proeft natuurlijk wel wat anders maar ik vind het op deze manier ook lekker. Dat het ook wat minder lang in de oven moet staan is natuurlijk ook handig meegenomen.

      Er zijn eigenlijk geen plannen om er iets voor te hangen momenteel. Voor de kaarten heb ik al een alternatief bedacht maar ik zou wel nog een oplossing moeten zoeken voor mijn leuke Hogwarts print op doek.

      Ik ben blij dat ik niet de enige ben die blij/rustig wordt van netjes gesorteerde (én ontspulde) kasten. Net als jij heb ik liever dat het uit het zicht kan worden opgeborgen in plaats van in zo’n open rolwagentje.

      1. Toch kunnen rolwagentjes leuk en handig zijn, maar alleen als ze ook netjes opgeruimd en gesorteerd zijn. Dat duurt hier meestal maar 5 minuten, omdat alleen Juliette de inhoud gebruikt (voor mijn spullen was geen plaats meer, helaas).

        1. Oops, dan heeft mama pech. Anderzijds is het misschien wel handiger om beide collecties apart te houden want anders vind je op de duur je eigen materiaal niet meer terug.

Laat een reactie achter bij Annemieke Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.