Oh ja, deze las ik ook nog #6

Ik denk dat het jullie al wel is opgevallen dat ik lang niet alle boeken die ik lees recenseer. Dat komt vooral doordat ik geen functionerende timeturner in mijn bezig heb en ik de tijd die ik besteed aan het schrijven van boekbesprekingen dus niet kan terugdraaien om hem vervolgens al lezend door te brengen. Lezen doe ik nu eenmaal nog steeds net ietsje liever. Maar vaak schreef ik tijdens het lezen wel iets neer in een notitieboek waardoor ik dit soort recensies met jullie kan delen.

Titel: Sex and the single vampire
Auteur: Katie MacAllister
Bladzijden: 372p.

In a climax of poor career-planning Allegra Telford, confirmed singleton, finds herself in a haunted hotel, trying, unsuccesfully, to summon spirits (and not even the alcoholic kind).

So, obviously, she’s thrilled when she discovers the ghost of a stunningly gorgeous, albeit horribly-wounded man, who bears an uncanny resemblance to the tall, dark, handsome hero of her fantasies.

Her frustration quickly returns, however, when she realises that he is not actually a spirit. In fact, he may be something much more bloodthirsty indeed. And, contrary to Allie’s own desires (ok, not her desires – perhaps her reason), he has arrogantly made some sort of alpha-male decision that she’s his ‘beloved’, whatever that means …

Mijn mening:

Een boekvoorstelling en signeersessie, een geest maar dan wel eentje van een kat, een vrouwelijk hoofdpersonage met bijzondere ogen, een personage dat misschien nog wel het best te omschrijven is als een stuntelige maar gedreven Buffy. Door dat onhandige slaagt ze er in om per ongeluk een bemoederende geest op te roepen die haar vervolgens tot een persoonlijke missie ziet en vastberaden is om haar te koppelen. Een vampier (Christian) die nog niet helemaal mee is met het hedendaagse flexibelere rollenpatroon, hilarische koosnamen en nog meer geesten waaronder een 15de eeuwse tiener die plots begint te puberen.

Het zal jullie niet verbazen dat de combinatie van deze verhaal-elementen voor een geheel zorgt dat me regelmatig liet lachen en voor ontspannend leesplezier wist te zorgen. Heel veel weet ik ondertussen niet meer van dit verhaal behalve dan dat ik aan het einde eigenlijk ook nog wel de andere boeken in deze serie een kans wilde geven. Ik had er twee gevonden in dezelfde uitgave maar die zijn dus samen met dat ene Harry Potter boek vermits geraakt. Misschien gekidnapt door geesten of zo. Een puberende geest die Harry Potter wel tof vind maar niet snapt waarom die Harry de hoofdrol speelt in plaats van de Hogwarts geesten.

Titel: Sun and moon, Ice and snow
Auteur: Jessica Day George
Bladzijden: 328p.

When a great white bear offers a woodcutter’s daughter untold riches in return for her company, she accepts, believing she has made a wise decision. Even though the lass is offered every luxury at the bear’s castle, she begint to feel like a prisoner. Then, when servants start to disappear, the lass realises the bear may know more than he will say. Determined to learn the truth, the lass sets out on a windswept journey east of the sun and west of the moon to fight for the man she had only just discovered is her one true love.

Mijn mening:

Dit verhaal leerde ik kennen dankzij een recensie van Kathleen. Het is al enkele jaren geleden sinds ik haar bespreking las maar vorig jaar kwam ik het boek tegen bij AwesomeBooks en besloot ik het te bestellen. Daar heb ik geen spijt van gehad. Het verhaal voelde echt aan als een sprookje dat al jarenlang wordt doorverteld. Eigenlijk leek het een combinatie van meerdere sprookjes met een heel herkenbaar snuifje Beauty and the Beast en dat was uiteraard de reden dat ik dit boek wilde lezen.

Het is echter niet zomaar de zoveelste hervertelling van mijn favoriete sprookje. Nee, dit verhaal kwam behoorlijk origineel uit de hoek omdat er ondermeer Noorse elementen in verwerkt worden. Bovendien kan het vrouwelijk hoofdpersonage (net als Dr. Doolittle) met dieren praten.

Ik moet echter wel toegeven dat ik meer fan was van het verhaal dan van de personages. Op zich hou ik wel van het vrouwelijke hoofdpersonage maar de overige karakters leken minder uitgewerkt te worden laat staat dat de relatie tussen dit meisje en haar prins wordt uitgediept. Hierdoor kwam hun liefdesverhaal niet heel overtuigend over.

2 gedachten over “Oh ja, deze las ik ook nog #6”

    1. Deze maand ligt het leestempo weer een pak lager maar ik ben momenteel wel aan het genieten van een Jill Shalvis boek. Die zijn steeds heerlijk ontspannend.

Reacties maken me helemaal blij. Laat me dus gerust weten wat je van deze blogpost vindt.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.