Foto-update #107

Sinds ik deze foto-update door een drukkere blog-planning slechts tweewekelijks post, staat er hier doorgaans een heel aantal foto’s op jullie te wachten. Ook de voorbije twee weken heb ik weer wat foto’s voor jullie verzameld. Hopelijk vinden jullie het leuk om te zien wat ik naast lezen nog allemaal uitsteek.

Wat is het alweer lang geleden sinds we van het mooie (droge!) herfstweer genoten door een wandeling te doen in het natuurgebied bij ons in de buurt. We kwamen er die dag de Schotse Galloway koeien tegen. Deze kwam zelfs even dag zeggen. Mochten jullie het zich afvragen Jamie Fraser kwamen we niet tegen. Hij kwam dus ook niet dag zeggen in dat geweldige Schotse accent.

Waarschijnlijk zagen jullie deze leuke Hogwarts-tas al langskomen in mijn verslagjes van de Boekenbeurs. Ik ben er nog steeds super blij mee en deel hem dan ook hier nog een keertje.

Ondertussen is het keukeneiland weer wat vrijgemaakt. Tot enkele dagen geleden leek het hier immers op een Hallmark-fabriek vermits ik volop bezig was aan een zestigtal kerstkaarten.

Het kan precies niet op met die onverwachte cadeaus. Eerst kreeg ik de tas die ik zo graag wilde maar niet kon vinden én toen wisten een lieve vriendin en haar echtgenoot ons te verrassen met geschenkjes omdat we in september meter en nonkel werd. Toen ik de eerste keer tante werd kreeg ik onverwachts voorleesboeken.

Dit keer kreeg ik twee kinder kookschortjes en kokmutsen (zodat mijn neefje en metekindje later met hun tante koekjes kunnen komen bakken) en mijn man een ukelele en maracas opdat hij later met hen muziek kan maken. Die attentie deed me nogmaals beseffen dat ik mezelf heel gelukkig mag prijzen met de lieve mensen om me/ons heen. Zo lief dat ze van die gepersonaliseerde pakjes voor ons heeft uitgekozen.

Toen er na de boekenbeurs een recensieboek toekwam per post ontdekte ik bij het uitpakken dit leuke memo-briefje.

Ik had nog een restje pompoen over en toen ik op zoek ging naar een lekker recept waarin ik het kon verwerken kwam ik bij deze heerlijke viscurry uit. Hij komt uit Het grote Libelle kookboek dat ik een tijdje terug mocht recenseren.

Er ligt hier echt een hele stapel tijdschrijften (vooral Libelle’s) op me te wachten tot ik ze kan lezen. Toen ik onlangs de Allerhande doorbladerde ontdekte ik een zakje thee tussen de bladzijden. Dat vind ik nu eens leuke reclame én een toffe verrassing.

Je weet dat je een booknerd bent wanneer je deze flyer tussen de post vindt en Sarah J. Maas leest in plaats van wat er werkelijk staat.

In de Mijn gezondheid in boekentermen-blogpost maakte ik nog het grapje dat ik steeds kon winnen met 21-en wanneer ik mijn medicatie bovenhaal. Jammer genoeg lukt dat momenteel niet meer. Ik moest er eerst een aantal dagen 28/dag nemen en nu zit ik op 25-en. Eigenlijk zou ik het echt eens moeten proberen om bij de Pharmaceutica zo’n sponsordeal af te luizen. Eén boekenbon per 250 pilletjes lijkt me wel leuk. 🙂

Samen met mijn nicht ging ik naar Eindhoven. We deden maar enkele winkels (5) maar het was een super gezellige (veel bijpraten) en lekkere dag. Lunchen deden we bijvoorbeeld bij wat ons favoriete lunch-adres lijkt te worden wanneer we in Nederland zijn … Bagels en Beans

Ik kocht er deze schattige pinguin sneeuwbol voor manlief én enkele kerstboompjes tegen dat hij terug Malifaux zou gaan spelen.

Zelf mocht ik deze prachtige cover aan mijn collectie toevoegen. De vorige keer dat we bij Van Piere in Eindhoven waren (juli) besloot ik dit beschadigde boek niet te kopen omdat ik het iets te kostelijk vond. Nadien had ik daar spijt van (typisch iets voor mij trouwens). Ik was dan ook erg blij toen bleek dat het boek er nog steeds was én werd afgeprijsd.

Ik nam nog wat meer aanwinsten mee naar huis. Spelletjes tegen dat mijn metekindje en neefje wat groter zijn en bij ons op bezoek komen. Blijkbaar ben ik vooral goed in het vinden van speelgoed, boeken en spelletjes voor later.

Stickers komen altijd van pas en die grote doos wordt mijn post-doos. Het lijkt me immers super handig om alles bij elkaar te hebben: briefpapier, postzegels, stickers, …

Ook deze kon ik niet laten staan. Die voetjes als magneten zijn super leuk.

Deze bedeltjes hingen aan een halsketting maar ik heb er andere plannen mee. Jammer dat ze er enkel in het goud waren en niet in het zilver. Goud is immers niet echt mijn kleurtje.

Tai Chi als HP-fan ziet er ongeveer zo uit. De soundtrack van Fantastic Beasts als begeleidende muziek moet je er nog even bij fantaseren. 😉

Grapjes in het back-up script dat mijn man voor me schreef én ja … ik moet daar elke keer om lachen.

Ik vroeg me af waarom de kat op de omheining me de hele tijd bleef aanstaren. Bleek dat er een staarcontest gaande was in onze tuin. Die memo had ik niet ontvangen.

Onlangs kreeg ik het boek Kruimeltaart toegestuurd als recensie-exemplaar. Het is geen groot bakboek maar vrijwel elk recept dat er in staat spreekt me aan. Uiteindelijk besloot ik deze Kruimeltaart met bosbessen te maken vermits we van die laatste, dankzij een actie, vrij veel in huis hadden. Om het toch een beetje dieetvriendelijk te houden deelde ik het uit aan manlief, mijn ouders, broer en schoonzus, tante en buurvrouw. Goed nieuws … iedereen vond het lekker!

13 gedachten over “Foto-update #107”

  1. Lopen die koeien zomaar door het bos? Hoe zalig is dat niet, zeg!
    Vorige week in Londen zag ik verscheidene van die boekentasjes van HP. Heel schoon, maar de meeste voelden te veel als plastic, dus heb ik geen gekocht. 🙁
    Ik blijf het ongeloofelijk vinden dat je al je kerstkaarten zelf maakt. Waauw!
    Ik haalde hetzelfde theezakje uit de Allerhande ^_^ Zelf ga ik die niet drinken, want ik hou niet van citroensmaken, dus als je wilt kan ik het je wel opsturen?
    Erm, ik las ook Sarah J Maas, hoor
    Oei, nogal confronterend die pillendoosjes. Ik had wel al begrepen dat je ziek was, maar dit had ik nu niet verwacht. Sterkte!
    En cadeautjes kopen voor de neefjes en nichtjes voor ‘later’ is normaal hoor. Allé, ik doe dat ook, haha. Ik heb hier meer gezelschapspelletjes voor kinderen dan voor volwassenen. Keileuk om met kindjes te spelen!
    Dat magneetbord is zalig! Wil ik ook!
    Tof dat script! Maakt het wachten minder erg, waarschijnlijk!

    1. Die hebben inderdaad hun eigen stuk bos. Het is op zo’n manier afgewerkt dat voetgangers overal tussen kunnen terwijl de koeien zelf niet kunnen ontsnappen. Stel je voor dat de plots de weg opwandelen dat zou nogal wat geven.
      Met het herfstweer is die plastic eigenlijk wel handig vermits de regen er gewoon afloopt. 🙂
      Dat is heel lief van je en post krijg ik sowieso erg graag maar met één exemplaar van het theezakje kom ik toe voor de verzameling hoor. Mocht je toch graag een keer post sturen dan wissel ik uiteraard graag onze adressen uit via mail.
      Dat is echt een opluchting. Ik verklaarde mezelf helemaal voor gek toen ik besefte dat ik iets helemaal anders had gelezen.
      Dankjewel! De gezondheidsproblemen zijn allang bezig dus ik ben het wel gewoon om veel medicatie te nemen. Mochten die ook iets
      tegen de pijn vinden dan zou ik het ook minder stom vinden dat het aantal blijft stijgen. Omdat ze dat niet doen zou ik die sponsordeal met de pharmaceutica ter compensatie wel een mooie zaak zou vinden 😉
      Het wachten duurt slechts enkele seconden maar die boodschap op het einde doet me wel telkens glimlachen.
      Eerst kwam die Poef! Diagon Alley er iedere keer op ook wanneer de back-up niet gelukt was.
      Vermits ik zelf enkel dat zinnetje las ging ik er telkens vanuit dat alles in orde was.
      Dus heeft manlief het even aangepast zodat het duidelijk is wanneer er iets misloopt.

    1. Dat is hier stilletjes aan een traditie geworden hé. Blijkbaar haal ik nogal vaak mijn gsm boven om foto’s te trekken wanneer ik een nieuw recept heb uitgeprobeerd. 🙂

  2. Hiervoor kom ik graag elke keer langs hier. Het stemt me altijd zo vrolijk. Vooral dat van die onverwachte cadeautjes. Leuk om iemand zo te verrassen 🙂 .Die cadeautjes van die kinder kookschortjes en dito koksmutsen vind ik overigens erg attentvol en symbolisch. Van stapels Libelle die nog wachten om gelezen te worden kan ik hier ook wel meespreken. Intussen is de Libelle kalender al uit, een jaarlijkse traditie hier. Heb ‘m meteen gekocht en kan alvast beginnen inplannen voor volgend jaar ;-). En weer iets dat ik dankzij jou weet: het Libelle kookboek. Ziet er overigens erg lekker uit. Ook dat adres in Eindhoven (Van Piere) wil ik onthouden – die spulletjes zien er immers zò leuk uit en ideaal voor snail mail :-). En die mooie boek cover: begrijpelijk dat je er spijt van had. Iets waar ik ook al eens mee te kampen heb (ik ben dan ook een eeuwige wikker-en-weger…). Crumble maak ik ook heel graag klaar. En ja dat met blauwe bessen — a match made in heaven. Ik denk overigens dat als wij eens een knutselnamiddag samen zouden houden, er maar weinig zou geknutseld worden. Gepraat des te meer. Er is immers telkens zò veel waarin ik me ook herken. Maar euhm…zes-t-ig kaarten? Wow! En oh ja houd je vooral je brievenbus extra in het oog de komende dagen… 😉 ?

    1. Echt hé, dat maakte hun cadeautjes nog mooier. Zelf gebruik ik de Libelle-kalender wel eens om bladwijzers van te maken. Hun foto’s zijn vaak erg mooi en sfeervol. Enkel het boek met de mooie cover komt van bij Van Piere. De leuke cadeau en/of snail mail spulletjes kocht ik in deze winkel …
      https://sostrenegrene.com/nl/

      Haha, dat denk ik ook. Maar tijdens de knutselmiddagen met mijn creatieve vriendinnen wordt ook héél veel gepraat hoor. Gelukkig kunnen veel vrouwen multitasken. 🙂

      Oh, dat is een leuk vooruitzicht. Ik hou de post zeker in de gaten. xxx

    1. Eigenlijk moet ik eens door alle reacties heen gaan en een mapje met screenshots aanleggen die ik kan aanhalen als bewijs wanneer iemand zegt ‘Heb je er daar nu echt nog meer van nodig?’ 🙂

    1. Echt hé, binnen een paar jaar kan ik mijn nichtje en neefje mee aan het werk zetten om koekjes te bakken of versieren. Waarschijnlijk is de hele keukentafel dan meteen ook versierd. 🙂

    1. Als ik door een winkel wandel en zie hoe voordelig sommige kerstkaarten zijn dan verklaar ik mezelf wel een beetje gek maar nu ik ze al een paar jaar zelf maak zie ik me daar niet meteen mee stoppen. Echt hé, dat was een serieus chanceke en dan in diezelfde week ook nog eens meerdere keren geluk in Kringloopwinkels.

Laat een reactie achter bij Hilde Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.