De beer en de nachtegaal – Katherine Arden

Titel: De beer en de Nachtegaal
Auteur: Katherine Arden
Uitgeverij: LS Amsterdam
Pagina’s: 349p.
Prijs: 19,99€
Bron: recensieboek

Op het randje van de Russische wildernis is het de meeste maanden van het jaar winter en hoopt de sneeuw zich huizenhoog op. Maar de jonge Vasja heeft daar geen last van – de koude nachten brengt ze voor het haardvuur door met haar broertjes en zusjes, luisterend naar de sprookjes van hun min.

Vasja houdt vooral van de verhalen die haar koude rillingen bezorgen. Verhalen zoals die over Vorst, de blauwogige winterdemon die op ijzige nachten verschijnt om onoplettende zielen op te eisen. Als je verstandig bent, dan vrees je hem, waarschuwt Vasja’s min, en eerbiedig is de geesten die het kwaad buiten houden, de geesten van het huis, het erf en het bos. Vasja’s nieuwe stiefmoeder wil er echter niets van weten en verbiedt haar deze wezens te vereren.

Dan beginnen oogsten te mislukken. Kwade gedaanten uit het bos sluipen dichterbij, en iedereen in het dorp wordt getroffen door rampspoed. Maar Vasja’s stiefmoeder geeft niet op. Ze is vastbesloten haar opstandige stiefdochter voor te bereiden op een huwelijk of een leven in een afgezonderd klooster.

Terwijl het gevaar nadert, moet Vasja een beroep doen op de gaven die ze al die tijd verborgen heeft weten te houden. Alleen dan kan ze haar familie beschermen tegen een kwaad dat rechtstreekt afkomstig lijkt uit de angstaanjagende sprookjes van haar min.

Mijn mening:

Sommige boeken voelen aan alsof je een sprookje aan het lezen bent. De beer en de nachtegaal is daar zonder twijfel één van. Katherine Arden is duidelijk een geboren verhalenvertelster. Dankzij haar schrijfstijl bezorgde ze me zelfs het gevoel dat ik aan een kampvuur me zelf aan het verwarmen was terwijl we me een magisch avontuur werd voorgeschoteld.

De magische elementen in dit boek zijn vooral in het begin van het verhaal eerder sluimerend aanwezig dan prominent. Al komt daar wel verandering in naarmate het verhaal vordert. Ik was al snel fan van Vasja, een avontuurlijk en onverschrokken meisje dat leeft onder het juk van een rollenpatroon en haar verhaal waarin Russische folklore een onmisbaar ingrediënt vormt. De schrijfster slaagde er dan ook binnen de kortste keren in om me onder te dompelen in de wereld van haar personages. Doordat ze het verhaal vanuit verschillende invalshoeken vertelt wordt de oorspronkelijk vrij kleine leefwereld waarin Vasja opgroeit geleidelijk aan groter.

De overgang tussen de perspectieven zijn echter niet aangegeven. Ze schakelen vaak halverwege een hoofdstuk om zonder dat daar melding van is. De ene keer volgen de gebeurtenissen elkaar naadloos op, een andere keer begint zo’n nieuw hoofdstuk plots na een kleine tijdsprong. Wie je volgt is doorgaans binnen de kortste keren duidelijk, hoeveel tijd er exact verstreken is niet altijd.

Katherine Arden hanteert een erg visuele stijl. Zo zorgt ze er voor dat je je een duidelijk beeld kan vormen van Vasja’s wereld maar tegelijkertijd blijft er wel voldoende ruimte over om je eigen fantasie aan te spreken. Ook al zijn de magische elementen in dit boek mooi uitgewerkt toch vond ik de confrontatie met realistische elementen zoals het zaaien van angst en vervolgens het erg makkelijk kunnen manipuleren van mensen vrijwel even duister en dreigend. Net de herkenbare elementen en geloofwaardigheid maken dit magische sprookje sterk.

Ja hoor, achter de prachtige cover schuilt bij deze roman ook een mooi én fascinerende verhaal. Het is geen boek met een snel toenemend tempo. Eerder één waarin je in een vrije constante snelheid beetje bij beetje lijkt in onder te dompelen en vervolgens alles te zien krijgt wat zich onder de oppervlakte schuil houdt.

9 gedachten over “De beer en de nachtegaal – Katherine Arden”

  1. Waauw, wat een prachtige cover heeft dit boek zeg!
    De stijl die je beschrijft doet me een beetje denken aan ‘Uprooted’ (Ontworteld). Of misschien komt dit door de elementen van Russische folklore?
    In ieder geval wel benieuwd naar!

    1. Oh ja, Ontworteld is ook een prachtig boek hé. De grootste overeenkomst tussen beide boeken zijn inderdaad de elementen van Russische folklore.
      Qua verhaal en sfeer zijn ze wel anders. Het rustige tempo hebben ze dan weer wel gemeen.

  2. Al ben ik een echte leek op vlak van fantasy, YA en sprookjesboeken, toch spreekt dit me aan. Vooral het visuele aspect (ik ben heel visueel ingesteld met name). De cover zag ik hier al eerder verschijnen en als ik me niet vergis trok die me ook aan bij een recent bezoek in de boekenwinkel. Lijkt me zo’n heerlijk boek voor lange, knusse winteravonden.

    1. De cover is echt heel uitnodigingend hé. Hopelijk kan je net als ik genieten van het verhaal. Het is inderdaad een boek om lekker ingeduffeld te lezen terwijl het buiten koud is.

  3. Ik vind de cover van dit boek zo moooooi!! Maar het verhaal sprak me echt niet aan, dus ik heb mijn exemplaar doorgegeven aan Audrey. Hopelijk kan zij zich net als jij laten onderdompelen in dit sprookjesachtige verhaal 🙂

    1. Al een geluk dat we onze boeken kunnen doorgeven aan boekvriendinnen hé. Die boekenruil met de High Tea vond ik ook erg leuk. Uiteraard kan niet iedereen van hetzelfde boek houden maar ik vind het super leuk wanneer dat boek dan niet verloren gaat maar bij iemand anders terechtkomt.

Laat een reactie achter bij Marcia Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.