Herinneren jullie de vriendjesboeken nog? Als je geluk had mocht je zo’n exemplaar mee naar huis nemen en invullen. Dan konden je ouders meteen ook op zoek naar NOG een pasfoto want die moest je doorgaans links bovenaan jouw pagina inplakken. Bovendien werd je ook verondersteld om een antwoord te geven op vragen als ‘Wat is je favoriete vak?’, ‘Ik ben gek op …’, ‘Ik hou helemaal niet van …‘
Een droom wordt werkelijkheid in 2018
Zeventien jaar. Ze-ven-tien! Zo lang ben ik al aan het dromen van een tweede bezoekje aan Londen. Die eerste keer vertrok ik de ochtend na Rock Werchter. Met een zware trekrugzak op mijn minstens even zwaar verbrande schouders. Blijkbaar kan je je zo erg verbranden (én ja ik had een gigantisch hoge factor gesmeerd) dat je huid er uit ziet als de korst van een tijgerpistolet).
Steeds een tikkeltje meer #5
‘Dit weekend heb ik nog eens goed kunnen doorlezen zodat mijn Goodreads-challenge weer 3 boeken dichterbij komt‘ … ‘Zo weinig, ik heb er 6 gelezen‘. Of … ‘Ik ben opnieuw met de Start to Run begonnen (voor alle duidelijk – dit is een fictief voorbeeld hé) en hoop binnenkort terug 5 kilometer te kunnen lopen’ – gevolgd door ‘Dat stelt niet zoveel voor hoor. Allez ja, zelf loop ik elke week minstens het dubbele’ … Gelukkig heb ik zelf geen vrienden die bij iedere gesprek de neiging hebben om de andere te overtreffen. Sommige mensen lijken het echter als een heuse missie te zien om steeds dat tikkeltje meer te hebben. Hun huis is chiquer, hun inkomen groter, hun conditie beter, hun figuur vrijwel perfect, … En de gesprekken met hen ongetwijfeld een pak vervelender. Deze boeken-variant leek me dan weer wel grappig!