Onschuld – J.D.Robb

Titel: Onschuld
Serie: Eve Dallas #24
Auteur: J.D.Robb
Uitgeverij: Boekerij
Bladzijden: 396p.
Prijs: 20,99
Bron: recensieboek

Als geschiedenisleraar Craig Foster wordt vermoord, zijn diens jonge vrouw, familie, vrienden en collega’s diep geschokt. In de tussentijd duikt er een oude geliefde van Eve’s man Roarke op in New York en lijkt Roarke blind voor haar manipulaties. Eve zint op wraak maar dan wordt er een tweede man dood aangetroffen.

Mijn mening:

Ook in dit boek volgen we niet enkel een politiezaak maar ook wat Eve Dallas naast haar werk meemaakt. Dit keer komen daar onzekerheid, jaloezie en angst aan te pas en dat zijn gevoelens die je niet verwacht bij het hoofdpersonage maar die haar wel nog menselijker en sterker maken als karakter.

Bij de moordzaak zelf vond ik het vooral heel fijn dat er meerdere opties open bleven en dat Eve daardoor op een andere manier te werk moest gaan. Ze voelt dit keer namelijk intuïtief aan wie de dader is maar moet vervolgens op zoek gaat naar bewijzen om dat vermoeden te staven. Het leek wel een beetje alsof ze deze zaak aan het oplossen was zoals ik een Tectonic puzzel invul wanneer de oplossing niet duidelijk is.

Het is zo’n boek waarbij je je als lezer zorgen maakt wanneer je instinct juist lijkt te zijn. Een lichtjes huiveringwekkend besef want wat hoe bepaalt mijn brein dat en waarom voel ik zoiets zo snel aan?

Onschuld was enerzijds kil en onrustwekkend maar anderzijds liet me ook meermaals glimlachen bijvoorbeeld door deze zeer herkenbare quote van Peabody

“Ik kan niet over koekjes praten.Alleen al door erover te praten wordt mijn kont dikker.”

(laten we het dus vanaf nu over het verwerkte-deeg-dat-niet-genoemd-mag-worden hebben), maar ook door sommige van Eve’s woordkeuzen (amandelhockney is daar eentje van), de neveneffecten van meetkunde, … Ik was echter niet de hele tijd aan het glimlachen. Naast de vertrouwde vaste ploeg was er in dit boek immers ook een manipulatief, schaamteloos én genadeloos personage waar ik het meteen van op mijn zenuwen kreeg.

Zien hoe Eve omringd wordt door vrienden en collega’s blijft een fijn element bij deze reeks. Dat in dit boek zelfs Summerset even zijn norse masker opzij schuift was een mooie bonus. Ja, ik besef dat dezelfde zaken vaak terug naar voren komen in mijn recensies van deze boeken maar het zijn net die terugkerende elementen die er voor zorgen dat ik fan blijf.

Onschuld is alweer het 24ste deel in de Eve Dallas serie. Er waren er enkele (een drietal als ik me niet vergis) die me iets minder wisten te bekoren en er voor zorgden dat ik me afvroeg hoe lang deze reeks interessant kon blijven maar boeken als dit tonen me aan dat J.D.Robb daar nog altijd in slaagt. Ik ga immers nog steeds met veel plezier mee op stap met Eve en Co.

Reacties maken me helemaal blij. Laat me dus gerust weten wat je van deze blogpost vindt.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.