2018: de tegenvallers

Sommige tradities hou ik graag in ere. Het nieuwe jaar starten met een terugblik op de voorbije maanden is daar één van. Het is de ideale periode om mijn liefde voor lijstjes niet in te tomen en even terug te kijken naar een afgesloten hoofdstuk voor ik aan een nieuw verhaal begin. Ieder jaar opnieuw vergeet ik hoeveel tijd er in sommige van die blogposts kruipt maar ik blijf het fascinerend vinden om sommige zaken op te zoeken. Hoeveel maar ook wat ik juist las, welke nieuwe boeken ik aan mijn collectie mocht toevoegen, mijn favoriete boeken maar evengoed een aantal tegenvallers, … Een beetje van alles dus. Ondertussen zijn er al enkele terugblik-blogposts verschenen maar ik ben nog niet helemaal klaar met dat terugkijken naar vorig jaar.

Vandaag zijn dan ook de tegenvallers aan de beurt. Het zou niet eerlijk zijn om enkel mijn favorieten te delen vermits er af en toe ook boeken tussen zitten die me niet helemaal konden overtuigen.

The Surface Breaks – Lousie O’Neill

Bij The Surface Breaks was het de prachtige cover die mijn aandacht trok. Vermits het om een hervertelling ging en ik daar fan van ben besloot ik het boek te kopen. Jammer genoeg bleken zowel het verhaal als het personage me niet voldoende te kunnen overtuigen doordat het eerste heel zwart/wit was weergegeven en ik bij de tweede haar redenatie niet kon volgen. Er volgt nog een recensie van dit boek maar ik kan wel alvast verklappen dat het me geen fijn gevoel bezorgde.

Wife for hire – Janet Evanovich

Deze paperback kocht ik enkele jaren terug bij een boekenverkoop van de plaatselijke bibliotheek. Ik leerde deze schrijfster kennen via haar Stephanie Plum-boeken die me vroeger vaak aan het lachen brachten en ging er vanuit dat dit boek dat ook zou doen. Jammer genoeg bleek dat niet het geval te zijn. De personages voelden heel gedateerd aan en het verhaal kon mijn aandacht totaal niet vasthouden. Ik weet nu al niet meer goed waarover het ging maar herinner me wel dat ik me vrijwel non-stop heb zitten ergeren tijdens het lezen.

Library Kiss – Kasie West

Dit boek had bij mij een beetje hetzelfde effect als de reclame-affiches van Starbucks. Daar zie je dan een warme chocolademelk met een gigantische toef slagroom er op en wanneer je het deksel van je bestelling omhoog tilt is dat totaal niet wat je te zien krijgt. De prachtige cover van Library Kiss zorgde ervoor dat ik een verhaal had verwacht waarin boeken een heel centrale rol zouden spelen. Tja, even misschien maar dat was het dan ook. Ook van dit boek kan ik me niet veel meer herinneren dan dat ik op meer boeken had gerekend.

Hof van Ijs en Sterren – Sarah J.Maas

Ook hier is het een gevalletje ‘ik had er meer van verwacht’. Nu is het sowieso wel fijn om favoriete personages opnieuw te ontmoeten en de wereld waarin ze leven nogmaals te kunnen bezoeken. Maar veel meer als dat deed dit boek niet. Het voelde niet aan als een meerwaarde en dat was zonde.

Bloemen voor Bree – Sherryl Woods

Ik heb echt zo lang gedaan over dit boek. Doorgaans leef ik snel met zowel echte mensen als personages mee maar dit keer dus niet. Ik voelde totaal geen klik met de karakters uit dit boek. Lange tijd ben ik blijven hopen dat daar nog verandering in zou komen maar uiteindelijk was ik ontzettend opgelucht toen ik de laatste bladzijde had omgeslagen en aan een nieuw verhaal kon beginnen.

The Beauty and the Beast – Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve

Toen ik in Londen was kocht ik deze prachtige editie van mijn favoriete sprookje die door Mina Lima werd uitgebracht. Het boek is echt prachtig uitgewerkt qua illustraties. Het verhaal deed me echter vooral beseffen dat ik meer fan ben van het Disney-sprookje en de vele hervertellingen die daarop zijn gebaseerd. Ook van dit boek hebben jullie nog een recensie van te goed.

An enchantment of ravens – Margaret Rogerson

Op zich was dit wel een leuk verhaal hoor maar ik kon het gevoel niet negeren dat dit boek zoveel meer had kunnen zijn. Deze wereld en de personages verdienden echt wel wat meer uitdieping.

De opdracht – Jayne Ann Krentz

Dit is al een ouder boek en daar kon je echt niet omheen. Niet alleen waren zowel het rollenpatroon als de personages zelf gemarineerd in stereotypes, het vrouwelijke hoofdpersonage kwam echt heel bizar over. Haar stemming kon van het ene op het andere moment omslaan op zo’n manier dat ze labiel overkwam.

Beauty and the Beast – May Sage

Dit boek las ik aan het begin van het jaar en ik kan er niet veel meer over vertellen dan dat het volgens mij de meest tegenvallende hervertelling ooit is van mijn favoriete sprookje. Toen aan het einde bleek dat het om een eerste deel van een serie ging heb ik echt luidop gereageerd met ‘Ik denk het niet!’.

Gezonder met Viv – Vivian Reijs

Ik kreeg het voorbije jaar onverwachts enkele recensieboeken toegestuurd. Vaak kom ik er niet aan toe om deze te lezen maar bij dit boek deed ik dat dus wel en ik vond het een deprimerende leeservaring. Er stonden een aantal recepten in die best wel lekker leken maar de hele uitleg die er aan vooraf ging was heel demotiverend en het best samen te vatten als ‘Eigenlijk is qua eten vrijwel niets goed voor je.’.  Tja, ik ben nu eenmaal meer fan van je mag op zich alles eten maar doseer en varieer het een beetje.

Kwamen jullie in 2018 ook enkele tegenvallers tegen of hadden jullie het geluk om enkel toppers te lezen?

11 gedachten over “2018: de tegenvallers”

  1. Ik las nog geen enkele van jouw tegenvallers, maar kwam er dit jaar ook twee tegen (gelukkig “maar” twee 🙂 ). Eentje was Roxanne & George, dat ik had meegenomen op een bibliotheekverkoop, omdat de tekeningen er leuk uitzagen, maar uiteindelijk niet meer bleek te zijn dan een soort reality tv in comic vorm.
    Het andere was Ontbijt in het vilbeluik van Berckmans; vond ik ook helemaal niets aan, precies één lang gewauwel.
    Ach ja, zolang het overgrote deel van wat we lezen goede boeken zijn, is het goed he 🙂

  2. Mij viel Breng me terug van B.A. Paris nogal tegen. Ik had veel verwacht van deze thriller, maar die verwachtingen werden niet ingelost. Ik had al halverwege door welke kant het verhaal zou opgaan en hoewel ik hoopte dat ik ongelijk had, ging het ook effectief zo.

    1. Ik heb dat vrij vaak voor met thrillers. Dan weet ik al veel te snel hoe het verhaal in elkaar zit. Als de personages en wereld heel goed uitgewerkt zijn kan ik desondanks toch nog van het boek genieten maar als dat niet het geval is is er natuurlijk niet veel aan.

  3. Ik las zeker wat tegenvallers, Nicci French onder andere. Maar ik zou niet verder gelezen hebben, moest ik niet persé die puntjes van de Verbeelding BC willen afstrepen. Nu stop ik met lezen als het mij niet aanstaat, er zijn teveel mooie boeken die ik wel wil lezen.

    1. Eind vorig jaar heb ik na een tijdje ook besloten om een boek voorlopig op te geven. Ik wil het nog een tweede kans geven vermits ik het eerste deel zo mooi vond maar in die periode lukte het me echt niet om in het verhaal te komen. Het was het me niet waard om nog meer in een leesdip te belanden door mezelf te dwingen het boek uit te lezen.

    1. Goh, ik denk niet echt dat jij er van gaat genieten. Maar ik ben dankzij jou wel benieuwd geworden naar Aan alle jongens die ik liefhad en ik dacht oorspronkelijk ook dat dat niets voor mij zou zijn.

Laat een reactie achter bij Zwartraafje Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.