Schim en schaduw – Leigh Bardugo

schimenschaduw

 

Titel: Schim en Schaduw (Grisha, #1)
Auteur: Leigh Bardugo
Uitgeverij: Blossom Books
340 p.

“Het ooit zo rijke Ravka wordt sinds tientallen jaren in tweeën gedeeld door de Schaduwvlakte; een ondoorgrondelijke duisternis, vergeven van monsters die tieren op mensenvlees. Het lot van het land is onzeker.

Alina Starkov is nooit ergens goed in geweest. Maar als haar regiment wordt aangevallen en haar beste vriend zwaargewond raakt, ontwaakt er bij Alina een onbekende kracht die zijn leven redt. Een kracht die het door oorlog getergde koninkrijk voor eens en altijd kan bevrijden. Alina moet alles achterlaten en wordt meegevoerd naar het hof, waar ze getraind zal worden tot lid van de Grisha; het magische elitecorps dat wordt geleidt door de mysterieuze Duisterling.

Alina moet de geheimen van de Grisha leren doorgronden nu de toekomst van Ravka in haar handen ligt. In de dreigende duisternis leert Alina niet alleen haar kracht beheersen, maar leert ze ook een kant van zichzelf kennen die ze misschien liever nooit had ontdekt.”

Mijn mening:

Eerst en vooral … Wauw! Leigh Bardugo heeft echt een heel nieuwe fantasywereld tot leven gebracht. Een wereld waarvoor ze zich heeft gebaseerd op herkenbare Russische elementen. De namen van haar personages, geografische elementen, plaatsnamen én de alom tegenwoordige warme pelsmantels zorgen ervoor dat Ravka deels aanvoelt als iets wat je al kent. Het ruige landschap dat aan Rusland doet denken past ook perfect bij het Ravka dat ze omschrijft en draagt meteen ook bij aan de sfeer van dit boek.

Wat ik echter het leukste vond aan de wereld die in ‘Schim en Schaduw’ tot stand komt is dat hij zo toegankelijk is. Het verhaal loopt soepel en leest verbazingwekkend vlot doordat het boek geen ingewikkelde connecties of ellenlange personagelijsten bevat. Bardugo slaagt erin om heel snel de juiste sfeer te vormen én haar lezers samen met haar het fascinerende Ravka te laten verkennen.

Soms erger ik me wel eens aan onzekere personages vermits die onzekerheid geforceerd in plaats van geloofwaardig lijkt. Bij Alina is dit anders … de commentaar op haar uiterlijk, haar niet-rooskleurige jeugd en andere factoren hebben er toe bijgedraagd én zorgen er voor dat haar gebrek aan zelfvertrouwen als een logisch gevolg overkomt. Tegelijk is het echter ook een hindernis die ze geleidelijk aan leert te overwinnen. Die evolutie van jong, onzeker meisje naar de Alina Starkov aan het einde van dit boek, is zeker een pluspunt in ‘Schim en Schaduw’.

Ook de Grisha-magie draagt veel bij aan het verhaal. Het is een vorm van magie is tegelijkertijd begrijpelijk en fascinerend. Leigh Bardugo weet de basisprincipes immers zo goed uit te leggen waardoor het erg logisch klinkt en je bijna verwacht dat je zelf ook plots zou beseffen hoe je de primaire elementen kan manipuleren.

Ik vond het een beetje jammer dat in het begin Alina haar ‘lelijke’ uiterlijk zo benadrukt werd terwijl ze eigenlijk eerder onopvallend is. De Grisha-versie van plastische chirurgie vond ik dan weer wel grappig gezien het eerdere beroep van deze auteur. Gelukkig verdwijnen deze fysieke benadrukkingen steeds meer naar de achtergrond wanneer er meer aandacht wordt besteed aan haar moed en gave.

Eén ding is zeker … Ik heb ontzettend genoten van dit eerste deel in de Grisha-reeks waarin spanning, magie, vriendschap door de jaren heen en trouw zijn aan jezelf een belangijke rol spelen. En ja, ook het romantische aspect werd verweven in dit fantastische verhaal dat zich in het al minstens even geweldige Ravka afspeelt.

4 gedachten over “Schim en schaduw – Leigh Bardugo”

  1. Leuke recensie! Schim en schaduw staat al een hele tijd op mijn ‘wil ik zeker lezen-lijstje’ maar het is er helaas voorlopig nog niet van gekomen 🙁

Laat een reactie achter bij Jolien Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.