Herinneren jullie de vriendjesboeken nog? Als je geluk had mocht je zo’n exemplaar mee naar huis nemen en invullen. Dan konden je ouders meteen ook op zoek naar NOG een pasfoto want die moest je doorgaans links bovenaan jouw pagina inplakken. Bovendien werd je ook verondersteld om een antwoord te geven op vragen als ‘Wat is je favoriete vak?’, ‘Ik ben gek op …’, ‘Ik hou helemaal niet van …‘
Gelezen in december 2016
Wat lezen betreft eindigt 2016 voor mij persoonlijk in mineur. Ik zei reeds eerder dat ik last had van een leesdip. Pijnklachten zorgen er voor dat ik me maar moeilijk kan concentreren op lezen. Hierdoor duurt het veel langer vooraleer ik een boek uit heb én soms lukt het gewoon helemaal niet. Waarop ik vervolgens probeer om mijn gedachten op andere manieren te verzetten terwijl ik het lezen best wel mis. Echt, ik vind niet dat ik een bepaald aantal boeken moet gelezen hebben, maar ik merk vooral deze maand dat ik het ontzettend mis om te kunnen wegduiken in een boek en tegelijkertijd alles om me heen buiten te sluiten.
Mijn wensen voor jullie …
Massa’s! Zo leek het alleszins. In werkelijkheid schreef ik ‘slechts’ 52 kerstkaarten maar tijdens het schrijven (ja, ik ben nog steeds ouderwets en schrijf kaartjes met pen of fineliner) leken het er plots veel meer. Toch zijn het er nog lang niet voldoende. Liefst van al zou ik jullie immers allemaal een kaartje toesturen. Maar dat lijkt me niet helemaal haalbaar.