De term Potteritis durft hier wel eens af en toe ter sprake komen. Ik kan er immers niet omheen. Het is blijkbaar sterker als mezelf. Harry Potter-referenties zijn een onmisbaar aspect in mijn leven. In die mate zelfs dat het een aandoening leek die ik dan zelf maar omschreef als Potteritis. Ik ben nog steeds niet genezen en vermoed dat het om een chronische en ongeneeslijke aandoening gaat. Nog steeds betrap ik mezelf er immers regelmatig op dat ik iets denk te zien en het vervolgens iets helemaal anders is.
Categorie archieven: Potterhead
Voor wie zich afvroeg of die Potteritis minder erg zou worden zodra ik op Tram 4 was overgestapt …
Nog enkele dagen en dan zit ik al tien maanden op Tram 4. Dat betekent enerzijds dat de volgende tramhalte stilletjes al in zicht komt (want wat vliegt de tijd echt bizar snel voorbij) maar anderzijds ook dat ik al lang genoeg op deze Tram zit om stil te staan bij bovenstaande vraag. Ben ik nu ik deze leeftijd bereikt heb plots minder geeky? Neemt die Potteritis af naarmate ik ouder word?
Harry Potter Lego #4: Attack on the Burrow
Bij sommige zaken ben ik er vrij snel bij terwijl het bij andere zaken net andersom gaat. Neem nu Lego. Als kind was ik wel een grote Duplo-fan. Ik herinner me dat ik één jaar verschillende kamers cadeau kreeg met de feestdagen. Eerst ééntje van de Sint, dan een van zowel mijn meter, peter én ouders zodat ik tegen Nieuwjaar het volledige huis kon maken. Wat ik trouwens super vaak gedaan heb in allerlei mogelijke vormen. De ene keer als loft, een andere keer met een mezzanine, … niet dat ik als kind die termen kende maar toch. In die periode leek ik een klein beetje weg te hebben van een architect die allerlei speciale constructies wilde uitproberen. Maar waar velen nadien de overstap naar Lego maken viel het bij mij stil.