Misvormde series

Ik vermoed dat er een speciaal plekje is voorbehouden in de hel voor die mensen die bij uitgeverijen werken en halverwege een reeks besluiten om het formaat of de vormgeving van de cover van een boek te veranderen. Dat kan ver niet anders … toch? Al helemaal wanneer ze beide veranderen. Soms zelfs bij het verschijnen van het laatste deel van een reeks. Ik begrijp nog steeds niet waarom je zoiets zou doen maar het lijkt steeds vaker te gebeuren en dat valt op wanneer je de inhoud van mijn boekenkasten bekijkt.

De Eve Dallas reeks van J.D.Robb

De oorspronkelijke covers sloten qua grimmige sfeer perfect aan bij de leefwereld van Eve Dallas terwijl de nieuwe covers daar net wat te steriel voor aanvoelen én totaal niet bij de andere boeken passen.

Brenda Drake

Op zich slechts een kleine verandering op de rug van het boek. Zo heb ik er ongetwijfeld nog een aantal andere in de kasten staan. Maar voor een klein detail is het contrast toch behoorlijk groot.

Dit heb ik mezelf aangedaan door tweedehands boeken aan te schaffen die uiteindelijk niet hetzelfde formaat bleken te hebben waardoor ik drie paperbacks en één softcover in de kast heb staan van de Hollows-reeks van Kim Harrison

Deze plank heeft dankzij de verschillende formaten waarin de Black Dagger Brotherhood boeken (en de boeken uit de spin-off van deze serie) van J.R.Ward verschenen erg weg van een Tetris puzzel. Gelukkig wel eentje waar bij de boeken NIET verdwijnen zodra je een volle lijn hebt behaald.

Ook de boeken die Nora Roberts onder haar eigen naam schreef (J.D.Robb is haar pseudoniem) zijn door de jaren heen al meermaals veranderd qua coverontwerp. Dat een deel van haar boeken bij Harper Collins verschijnt en een ander deel door Boekerij wordt gepubliceerd zorgt uiteraard ook voor contrasten.

Die gelimiteerde edities van De kleuren van magie – serie van V.E.Schwab zijn inderdaad prachtig maar het is wel een beetje jammer dat het vierde deel niet eerst (of later) ook als softcover werd uitgebracht zodat lezers die al van het eerste uur fan zijn hun reeks konden vervolledigen. De kans is groot dat veel van hen alsnog de mooie hardcover edities zouden hebben gekocht maar dan was het wel echt een keuze in plaats van noodgedwongen omdat het anders zo’n zot zicht was in hun boekenkast.

De Kate Daniels serie van Ilona Andrews heeft omwille van verschillende formaten ook wat weg van een lappendeken.

De series van Kresley Cole en Jeaniene Frost kampen met datzelfde probleem. Bij die laatste komt het grotendeels doordat de eerste twee boeken in het Nederlands uitkwamen maar de vervolgdelen niet langer vertaald werden en bij Kresley Cole komt het deels door een tweedehandse aanwinst waarbij ik voor een mooie prijs 14 boeken in één keer kon aanschaffen. Jammer genoeg met de eerste drie delen in een groter formaat. Shadow’s Claim vond ik enkele jaren later ook enkel in datzelfde grote formaat terug.

Bij Karen Marie Moning kwam het doordat ik (spijtig genoeg is dit niet de enige keer) in de de covers zien er online exact hetzelfde uit terwijl de afmetingen dat jammergenoeg niet zijn- valkuil struikelde.

Ook het Boekenfestijn is medeverantwoordelijk voor enkele van de misvormde series in mijn boekenkasten. Van deze serie van Rachel Caine kon ik bijvoorbeeld de eerste vier delen spotgoedkoop bij hen aanschaffen om vervolgens te ontdekken dat het deel dat ik nog nodig had niet in diezelfde versie te vinden was.

Tja, Gail Carriger … dit rijtje is wel echt een opeenvolging van misvormde reeksen. Ik heb er drie verschillende van haar en elk van die drie series bestaat uit boeken in verschillende afmetingen.

Daarom mochten deze drie boeken van India Holton er naast staan vermits deze hetzelfde probleem hebben. Twee van de boeken kocht ik in Londen maar ook hier trapte ik in de zelfde cover maar andere afmeting – valkuil omdat ik ze op verschillende dagen kocht en dus niet kon vergelijken.

Van Kalayna Price kocht ik zelf twee boeken via AwesomeBooks en kreeg ik het andere deel via één van de swaps. Maar dat gekregen boek is opmerkelijk kleiner dan de andere delen.

Bij deze twee boeken van J.Penner die niet zo heel veel schillen in hoogte maar wel een heel ander coverontwerp hebben is het mijn eigen schuld. Waar de niet bij elkaar passende boeken vroeger vaak een gevolg waren van enthousiasme (=een voordelige tweedehandse aankoop) en benieuwdheid naar een specifieke reeks komt het nu vaak ook doordat ik er niet genoeg bij ben met mijn gedachten. Beide boeken heb ik zelf op mijn wenslijstje gezet maar tegen het tweede boek had ik al niet meer door dat het een serie was waarvan ik al een boek had.

Bij de boeken van Deborah Harkness is het dan weer niet mijn fout maar die van de uitgeverij. Bij Boekerij heb ik het al meermaals meegemaakt maar bij deze serie van Deborah Harkness vind ik het extra jammer vermits ik de covers van de twee eerste delen veel magischer vind aanvoelen dan de volgende. Bovendien zijn ze er in geslaagd om bij deze vijf boeken tellende reeks twee maal van coverontwerp te veranderen en bij die laatste aanpassing de boeken ook opmerkelijk kleiner te maken. Dus de serie ziet er nu in zijn geheel niet alleen minder magisch uit maar komt ook heel chaotisch over.

She-who-shall-not-be-named en deze prachtige editie van de eerste drie delen van haar boeken die werden uitgebracht door MinaLima waarna besloten werd om het contract niet te verlengen zodat nu een ander team de vervolgdelen uitbrengt. Delen die ik niet meer ga kopen maar een onvolledige reeks is eigenlijk ook een misvormde reeks hé.

Ik vind het nog steeds zonde dat Boekerij na vier delen besloot om de Glazen Troon serie van Sarah J. Maas in een ander jasje te steken. De oorspronkelijke covers kwamen heel uitnodigend over en maakten meteen duidelijk dat het om een fantasy-serie ging. De nieuwe zou precies even goed een roman kunnen zijn.

Anderzijds wel knap dat ze hun lezers de kans gaf om een omslag voor de eerder verschenen boeken aan te vragen zodat de serie wel mooi bij elkaar past in de kast. Tot je de dustcover verwijderd alleszins.

De latere delen van de Midnight Breed serie van Lara Adrian werden door de uitgeverij veranderd (zowel groter als een ander lettertype en coverontwerp) maar eigenlijk weet ik al niet meer waardoor ik dat ene deel in een kleiner formaat heb. Ik gok dat het een cadeau was en vermits ook hier de covers hetzelfde zijn terwijl de afmetingen verschillen was het waarschijnlijk een vergissing.

Soms is het hoogteverschil van boeken zo klein dat je ook echt niet snapt waarom ze die aanpassing hebben gedaan. De eerste vier boeken van Thea Harrison hebben een zelfde opmaak terwijl boek 2 en 3 een heel klein beetje kleiner zijn dan de andere maar vanaf het vijfde boek is het lettertype op de rug plots helemaal anders.

Ook op de Nalini Singh boekenplank is het een beetje puzzelen geworden. Zowel de Psy-changeling serie als de Guild Hunter’s reeks heb ik in verschillende formaten en coverontwerpen. Deels door een boekenswap, deels door een wedstrijd waarbij ik een gesigneerd exemplaar won en deels door het Boekenfestijn waar ik de eerste drie delen in en klein formaat kocht om vervolgens vast te stellen dat ik de andere boeken enkel in een ander formaat kon vinden.

Mijn Maeve Binchy collectie bestaat grotendeels uit tweedehandse aanwinsten plus enkele boeken van het Boekenfestijn en nieuw aangekochte boeken. In het begin pasten alle boeken mooi bij elkaar (die witte edities) tot ik een missend exemplaar als een hardcover kreeg en de uitgeverij daarna besloot om de boeken een nieuw coverontwerp te geven en vervolgens nog tweemaal van gedacht te veranderen.

Bij Jill Shalvis had ik het zowel bij de Nederlandse als Engelse boeken voor. Zo besloot Harlequin om het laatste deel van de Lucky Harbor serie in een andere editie uit te brengen die groter is dan de rest van de reeks én een ander coverontwerp kreeg. Wanneer dit bij het laatste deel van een serie gebeurd vind ik het steeds extra pesterig.

Maar bij haar Engelstalige boeken heb ik het dus evengoed. De Wildstone serie in mijn kast is een combinatie van verschillende edities en eentje ervan is ook nog eens hoger dan de rest. Sommige delen kreeg ik cadeau, een ander via de swap en zelf kocht ik er ook enkele waardoor je dus deze mengeling als eindresultaat krijgt.

Lyssa Kay Adams mag het rijtje afsluiten en bij haar is dit kleinere formaat duidelijk weer het gevolg van de zelfde coverontwerp maar andere afmeting valkuil. Waar ik dus meerdere keren ben in gestruikeld en ook enkele mensen die een boek van mijn wenslijst kochten in vielen.

Bevat jouw boekencollectie ook een misvormde serie? Heb je al eens een boek opnieuw gekocht zodat je boeken wél mooi bij elkaar zouden passen?

 

 

 

6 gedachten over “Misvormde series”

  1. Jij hebt wel heel veel voorbeelden van hoe het niet moet in de kast staan. Ik lees weinig reeksen, dus dan valt het nooit zo op. Ik ben wel benieuwd naar wat een uitgeverij drijft bij dit soort beslissingen.

    1. Dat vraag ik me dus ook regelmatig af. Alleszins geen loyaliteit naar hun lezers toe. Ik vrees dat het weer puur op financiële overwegingen zal neerkomen.

  2. Wij hebben weinig series eigenlijk. Slechts ééntje, en die kocht ik als complete set. De kookboeken van Karola’s Kitchen passen wel allemaal mooi qua vorm en grootte, maar Karolien vindt dat zelf ook belangrijk.
    Soms onbegrijpelijk dat edities veranderen :-(.

    1. Dat vind ik dus ook. Vooral omdat de covers er vaak ook niet mooier op worden. Heel af en toe is dat wel het geval maar dat zijn echt uitzonderingen. Als lezer krijg je op deze manier natuurlijk niet het gevoel dat je gewaardeerd wordt.

Laat een reactie achter bij CindyReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.