Begin deze maand ging ik samen met mijn nicht zes dagen lang naar het Verenigd Koninkrijk. Dit keer niet met de trein tot in Londen maar wel met de wagen de trein op om vervolgens zodra we in Engeland aankwamen verder te rijden tot aan het knusse vakantiehuisje dat we online geboekt hadden. Vermits mijn geheugen een ramp is en ik toch zoveel mogelijk van deze reis wil herinneren besloot ik elke dag wat neer te pennen zodat ik hier nadien een reisverslag kon delen …

Zondag 4 mei

We kwamen goed op tijd aan in Calais en ontdekten daar dat ik de handige Boc’n Roll met mijn lunch op het keukeneiland vergeten was. Vrij stom natuurlijk vermits ik die speciaal had aangeschaft omdat hij op vakantie door het lichte gewicht en kleine volume heel goed van pas komt.

Die eerste dag leek het niet erg vlot te verlopen bij de Channel Tunnel. Eerst leken we vertraging te hebben door eerdere technische problemen en terwijl we in de hal aan het lunchen waren zagen we plots een last call oproep voor een snellere trein. Al liep dat niet zoals verwacht vermits we wel zonder oponthoud voorbij de douane konden passeren maar vervolgens een hele tijd in de auto moesten wachten voor we op een nog latere trein mochten oprijden.

Eens we van de trein af konden rijden in Engeland reden we meteen door naar ons vakantie-huisje en kon ik als passagier (lucky me!) onder-tussen van heel wat prachtige golvende weien en begroeide heuvels (die jammer genoeg niet tot hun recht komen op foto’s die je vanuit een rijdende wagen maakt) genieten Marsh Gibbons bereikten en ontdekten dat Little House er exact uitzag zoals op de foto’s online.

Zoals de naam al deed vermoeden was het klein maar daarnaast was het vooral ook cozy, uitnodigend, netjes verzorgd en had het een prachtig uitzicht vanuit de keuken en grappige labels en stickers doorheen het huisje om zaken aan te geven. Het enige nadeel was dat het er moeilijk warm te krijgen was. Gelukkig hingen er twee dikke badjassen en een mand vol dekentjes die daarbij konden helpen.

We besloten op veilig te spelen vermits je door een recente regeling geen vlees of zuivel mocht meebrengen omwille van een toename in mond -en klauwzeer en namen dus voornamelijk plantaardige ingrediënten mee. Bij de douane bleek dat er waarschijnlijk enkel af en toe een steekproef controle wordt gedaan want we werden eigenlijk amper gecontroleerd. Ik heb dus gelukkig ook niet alle medische attesten moeten bovenhalen om aan te tonen dat dat alles wel degelijk voor eigen gebruik was. Na onze vegan tomatenwraps met falafel, hummus, avocado en rauwkost ging ik snel even douchen waarna we nog even rustig in de zetel zaten. We besloten echter al snel (8u Engelse tijd) om te gaan slapen vermits het een lange dag was geweest.

Maandag 5 mei

Gelukkig kregen we de slaapkamer beter opgewarmd dan de rest van het huisje omdat die kon worden afgesloten. Ik werd meermaals wakker en we stonden uiteindelijk vrij vroeg – ZES uur! – op vermits we allebei niet meer konden slapen.

We hebben rustig ontbeten en zijn vervolgens in een groot Tesco filiaal boodschappen doen. Altijd gevaarlijk zo’n buitenlandse supermarkt want we zagen beide van alles dat we wilden proeven. Ons weekmenu was dus snel gevuld. Na het afrekenen zag ik op weg naar de uitgang een karretje met boeken liggen die je in ruil voor een donatie mee kon nemen. Bovenop zag ik meteen een exemplaar van Deep end van Ali Hazelwood liggen dus dat was een fijne vondst om onze tweede dag mee te beginnen.

Mochten jullie het je afvragen we hebben die taarten NIET gekocht. Geen één van hen. Ik vond het gewoon straf dat ze daar zo’n groot aanbod hadden in kant-en-klare versierde taarten.

Na het lossen van de boodschappen was het tijd voor lunch en daarna vertrokken we met de wagen van ons tijdelijke  huisje naar Waddesdon Manor waar we de rest van de middag hebben rondgewandeld. Eerst langs het domein om tot aan het gebouw te geraken, dan naar de mooie bloementuin, de Aviary, de voorzijde van het gebouw en vervolgens de indrukwekkende manor zelf

Hier leerden we van een  oudere gids  waar alle verschillende soorten marmer vandaan kwamen en dat de “lavabo’s” in de kleine serre niet werden gebruikt om de tuiniers hun handen te laten wassen maar om de witte wijn koel te houden onder stromend water.

We zagen echter ook een toren die ons om de een of andere reden allebei aan Rapunzel deed denken en ik was ‘lichtjes’ teleur-gesteld toen ik ontdekte dat ze niet de kans hadden gegrepen om een volledige vleugel van dit immense gebouw om te toveren tot bibliotheek. We kwamen doorheen het gebouw wel enkele boekenkasten tegen maar het waren er veel minder dan ik had gehoopt. Wel kwamen we heel wat met parelmoer afgewerkte zaken tegen én een luster die was samengesteld uit gebroken borden.

Na al dat rondwandelen en rechtstaan was mijn lichaam al serieus aan het protesteren. Gelukkig had ik naast een privé-chauffeur (ik rijd al meer dan 20 jaar niet, laat staan links) ook een privé-kokkin die ’s avonds spaghetti voor ons heeft klaargemaakt waardoor ik ondertussen in de zetel wat kon proberen te bekomen.
Na wat opzoekwerk voor de dag nadien (én wat fanfictie) gingen we opnieuw vrij vroeg slapen.

Deel twee van het reisverslag komt er binnenkort aan. Daarin komen zowel de rondleiding in de Bodleian Libraries (datgene waar ik deze vakantie het meeste naar uitkeek) als bezoekjes aan een bijzondere huis in de Cotswolds én een kasteel aan bod.