Begin deze maand ging ik samen met mijn nicht zes dagen lang naar het Verenigd Koninkrijk. Dit keer niet met de trein tot in Londen maar wel met de wagen de trein op om vervolgens zodra we in Engeland aankwamen verder te rijden tot aan het knusse vakantiehuisje dat we online geboekt hadden. Vermits mijn geheugen een ramp is en ik toch zoveel mogelijk van deze reis wil herinneren besloot ik elke dag wat neer te pennen zodat ik hier nadien een reisverslag kon delen …

Dinsdag 6 mei

Maar goed dat we gisteren snel gingen slapen want ook deze nacht sliepen we allebei met veel onder-brekingen en hadden we het tegen 6u Engelse tijd wel echt gehad. Gelukkig was het goede weer ook opnieuw van de partij. Ik moest in de namiddag zelfs de zonnecrème bovenhalen om niet te verbranden. Mijn hoed opzetten was door de steeds aanwezige wind geen optie of we zouden er om de zoveel minuten hebben moeten achterlopen.

Vanuit een handige Park & Ride trokken we met de bus naar het centrum van Oxford. We begonnen onze eerste dag daar met een bezoekje aan de wandel-gangen en omringde tuin van Hogwarts. Mochten er hier ook Muggles meelezen dan verkenden we New College.

Maar daarnaast bezochten we ook de Covered Market (inclusief edelstenen-winkel), Blackwell’s Bookshop met zijn immense en erg indruk-wekkende grote kelder met tussenverdiepingen, twee Oxfam Bookshops, Waterstones, Arcadia, Bird & Blend (waar ik twee soorten matcha kocht),

the Craft Emporium (waar een schattige bookworm button werd geadopteerd), Wizard Emporium en House of Spells (beide geen groot succes en bij één van hen stond de muziek zo luid dat we zelfs heel blij waren toen we de winkel konden verlaten) plus de museum shop van Weston Library, TK Maxx en stationary winkel Scriptum, …

Oh en we aten onze lunch bij Turf Tavern vlak achter de muur van New College. Alleen vond mijn lichaam na deze goed gevulde dag dat ik me teveel aan het forceren was en besloot dan maar om het nog wat meer uit te hangen. Ik was dan ook heel dankbaar dat ik toen we in het huisje aankwamen opnieuw wat in de zetel mocht rusten terwijl mijn nicht voor het eten zorgde. Tot mijn grote verbazing ontdekte ik dat fish cakes blijkbaar niet mijn ding zijn en dat terwijl ik wel degelijk van vis hou. Ook dit keer besloten we de dag tijdig af te sluiten en vroeg te gaan slapen.

Ondanks het feit dat we meerdere boekenwinkels bezochten werden er opmerkelijk weinig boeken gekocht. Ik begon me lichtjes zorgen te maken maar ben me er van bewust dat een online zoektocht me binnen de kortste keren een indrukwekkende lijst zou opleveren met allerlei titels van boeken die ik graag aan mijn collectie wil toevoegen. Alleen had ik zo geen lijst op zak toen we in Oxford waren en blijkbaar vinden ze het daar fijn om fictie boeken niet in te delen volgens genre. Nu ja, een beetje wel. Detectives en thrillers plaatsen ze samen maar alle andere genres worden alfabetisch op auteur door elkaar geplaatst en dat is blijkbaar iets wat mijn hersenen niet aankunnen want het nodigde me totaal niet uit om rond te struinen.

Blijkbaar hadden enkele eerdere huurders van het huisje vlekken gemaakt op één van de kastjes en in de zetel dus mocht er enkel nog gedronken en gegeten worden in de keuken. Wat deze grappige (voor ons alleszins) foto opleverde vermits ik als een echte rebel met de tippen van mijn tenen in de woonkamer stond.

Woensdag 7 mei

Dat slecht slapen werd jammergenoeg al snel een vaste waarde maar het zorgde er wel voor dat we heel rustig konden ontbijten en toch goed op tijd in Oxford aankwamen waar we vervolgens iets gingen drinken in het café van de Weston Library tot het tijd was voor onze rondleiding in de Bodleian Libraries.

Deze tour verliep heel vlot en we genoten van een fijne en vooral heel interessante en indruk-wekkende rondleiding in de prachtige Bodleian Libraries. Mede doordat we een lieve gids (Anne) hadden die heel boeiend kon vertellen. We boekten de tour van één uur en die bevatte een bezoek aan Divinity School, Convocation House (fotocollage), Chancellor’s Court en de Duke Humfrey’s Library.

De rondleiding begon in Divinity School waarna we via de kleine deur helemaal achteraan in Convocation House terecht-kwamen. De mede Harry Potter fans herkennen ongetwijfeld Divinity School vermits deze locatie de plek is waar Mme Pomfrey zich het meeste thuis voelt. We zijn haar jammer genoeg niet tegengekomen maar ik was dus wel degelijk in de Hogwarts ziekenboeg. Hopelijk wil mijn lichaam zich daar ook alvast wat liever door gedragen. Als je daar een hele tijd verplichte bedrust krijgt voorgeschreven ga je ongetwijfeld minder snel op het plafond zijn uitgekeken dan in een gewoon ziekenhuis.

Natuurlijk liet ik me ter plekke lichtjes gaan wat foto’s maken betreft. Het was niet zo extreem als tijdens mijn eerste bezoekje aan de Harry Potter Studio Tour maar die prachtige locaties vroegen nu eenmaal om meerdere foto’s.

Kijk …

nu toch …

hoe knap de (Duke Humfrey’s Library) HOGWARTS bibliotheek is.

Na de tour genoten we nog even van Divinity College en vervolgens wandelden we na een stop in de museum-winkel waar ik ondermeer een Hobbit beker kocht voor manlief naar de Queen’s Lane Café voor onze lunch.

Vermits ik daar ontdekte dat ze mijn 10% korting waren vergeten in de museum shop gingen we na een tweede bezoekje aan Bird & Blend omdat ik ook hun Blueberry Muffin Matcha Latte als take away wilde proberen (deze bleek me trouwens minder aan te spreken en de mint and chocolate chip die er als tester stond was zelfs helemaal not my cup of tea) opnieuw naar daar om dat te laten rechtzetten. Oxford is trouwens echt een stad waarin je je rug niet kan keren zonder een prachtig gebouw te spotten waar een hele geschiedenis bij hoort. Het ene pareltje na het andere en dat allemaal vrij dicht bij elkaar.

Onze laatste halte was het Ashmolean museum waar we ons bezoekje begonnen met een gedeelde cream tea  in het Rooftop Terras Restaurant. Inclusief mooi uitzicht ook al zaten we binnen in de schaduw.

We dwaalden vervolgens een tijd in het museum rond dat groter was dan ik had verwacht en bewonderden er verschillende zaken. Waarna we tegen sluitingstijd vriendelijk werden verzocht om door te gaan. (Foto: Ja hoor, ook Ron Weasley’s emotional range werd in verschillende varianten vertegenwoordigd)

Na een vlotte terugrit en ons avondmaal gingen vervolgens op zoek naar opties voor donderdag en vrijdag. Om vervolgens de slappe lach te krijgen vermits we na 2,5 uur tevergeefs zoeken (ongelooflijk hoeveel zaken er om de een of andere reden niet mogelijk waren) zelfs een erwtjesmuseum zouden hebben willen bezoeken om niet langer te moeten verder zoeken.

Dit was duidelijk het meest uitvoerige stuk van het reisverslag. Er komt nog een deel aan maar dat zal een pak korter zijn.