Foto-update #203

In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …

Af en toe heeft een mens wat extra troost en comfort nodig. Bijvoorbeeld wanneer je lichaam kuren blijft hebben. Ik besloot mezelf dan ook in de watten te leggen met een warme chocomelk, een aantal bladzijden lezen in The Comfort Book van Matt Haig én een chocolate frog.

Samen met mijn nicht ging ik een dagje naar Bergen-op-Zoom waar we op zich niet zo heel veel deden maar wel volop genoten van het bijpraten en een rustige dag. Normaal hadden we die dag afgesloten bij de Watertuin maar jammer genoeg bleken ze daar technische problemen te hebben waardoor de zaak onverwachts gesloten was. In plaats van sushi werd het dan ook een salade met scampi’s.

Op het lege bord lag een lekker stuk bananenbrood maar vermits dat al was opgegeten voor ik aan een foto dacht krijgen jullie enkel het leuke bord te zien.

Na leuke dagen staat er meestal nog wat meer rust op het programma.

Later die week ging ik weer even bij de plaatselijke Kringloopwinkel kijken en dit keer waren ze daar behoorlijk geeky.  Zowel mijn favoriete fandom als dat van manlief werd er vertegenwoordigd in de vorm van een Gryffindor beker, Star Wars glazen en een Leaky Cauldron én Diagon Alley bord.

Het leek me een leuk idee om de Paasklokken alvast wat sneller te laten langskomen bij mijn ouders zodat er een verrassing voor hen klaarlag toen ze terug thuiskwamen.

Ik maakte nog eens een scrapbooking-album volgens een nieuw concept. Misschien ga ik binnenkort eens aan het rekenen om te zien of ik er ook een rechthoekige versie van kan maken vermits het een album is waar je volop mee kan variëren.

Mijn gokje naar de smaak van deze mooi gekleurde Fanta? Eikebah!

Gelukkig waren zowel deze vegan curry (in wording) als de vis vol au vent een pak lekkerder.

De magnolia bij de Kinesiste was dan weer indrukwekkend en prachtig. Jammer dat ze zo snel zijn uitgebloeid. Zeker wanneer het zo’n wisselvallig weer is.

Op de eerste foto lijkt het een beetje alsof ik hosties aan het bakken was maar het was dus een nieuw experiment … chocoladekoekjes met een witte chocolade hazelnoot pasta als vulling. Oftewel Kinder Bueno – achtige koekjes.

Wat hadden lieve Fieke en ik geluk toen we in Gent hadden afgesproken. De rest van de week was het vrij miserabel weer maar deze dag was de zon wél van de partij.

We gingen samen even bij The Fallen Angels langs zodat ik Ganesha het scrapbooking-album kon geven dat ik voor haar had gemaakt. Het is de eerste keer dat ik tijdens de verjaardagsmaand van haar winkel tot bij haar ben geraakt dus dit keer kon ik wel eens van de Ganesha-pralines proeven. We kregen er ook nog een leuke foto van ons tweetjes bovenop.

Ik nam een klein pakje mee voor Fieke en ontdekte vlak voor ik wilde vertrekken dat mijn favoriete totebag begint stuk te gaan. Twee veiligheidspelden zorgden er gelukkig snel voor dat ik hem toch kon meenemen en niet alles moest overladen in een andere tas.

We gingen eerst lekker lunchen bij Soep Plus, waarna we dus even met een pakje langs gingen bij Ganesha om een knuffel/praatje én lekkere praline later doorwandelden naar het door haar getipte Alice. Al een geluk dat gedeelde calorieën niet tellen want ze hadden heel wat lekkere taarten om uit te kiezen.

We bezochten enkele winkels maar geen van hen was – geloof het of niet – een boekenwinkel. Geen nieuw leesvoer dus maar wel een heerlijke, lekkere én gezellige dag waarop we nog eens uitgebreid konden bijpraten.

Ja, ik weet dat het een terugkerend fenomeen is maar ook na deze dag was er weer extra zetelrust nodig.

Zowel de vullende veganistische curry van Lenna Omrani als de beker thee  en het dekentje tonen het al aan. Na die zonnige dag ging de zon zich terug verstoppen.

Vermits de volle maan op komst was mochten deze edelstenen weer even op de vensterbank gaan overnachten. Ik kreeg deze vrijwel allemaal van lieve Bram die ze speciaal voor me uitkoos. Als je interesse hebt voor edelstenen en hun eigenschappen dan moet je zeker zijn Instagram-account volgen vermits hij er een boek over heeft geschreven. Het moet nog uitkomen maar ik ben er wel héél benieuw naar.  Oh én ga zeker ook eens bij zijn persoonlijke account kijken als je van magie houdt.

Het was eerst even wachten tot ik een foto van het geboortekaartje zag verschijnen op haar Instagram én vervolgens tot ik een leuke giraf print vond maar uiteindelijk kwam het er dan toch van om een kaartje te knutselen voor Hanna de dochter van blogvriendin Katrien.

Ook voor het kaartje voor Talitha’s dochter Charlie was het even wachten op een foto van het geboortekaartje maar vermits daar een duidelijke referentie naar Harry Potter in verwerkt zat kreeg ze vervolgens een gepersonaliseerd kaartje met haar eigen Molly Weasley trui toegestuurd.

Op de laatste foto zie je wat ik naar het jarige zoontje van mijn vriendin stuurde. We moeten de nieuwe generatie Harry Potter fans uiteraard aanmoedigen hé.

Ondertussen kocht dit lid uit de al wat oudere generatie Potterheads een T-shirt dat perfect bij de aanhoudende uitputting past. Geef toe die “You belong in bed, where dwell the tired and sleepy” tekst én het warme geel (Hufflepuff!) moest ik wel kopen.

Manlief kocht iets anders. Ik ben me nu vooral aan het afvragen of ik Hogwarts Legacy wel zou spelen wanneer ik het vanuit de zetel op een Playstation kan doen. Voorlopig hebben we het spel echter enkel voor PC.

Ik kreeg van mijn metekindje een nieuw kunstwerk voor in onze kunstgallerij.

Zelf maakte ik nog eens twee kaartjes. Beide met Doodlebug knutselmateriaal. Eén van mijn nichten kondigde onlangs haar zwangerschap aan met een “bun in the oven” post dus ik moest wel een kaartje maken vermits ik een stempelset heb die daar perfect bij past. Voor een andere nicht maakte ik dan weer een verjaardagskaart.

We hadden ook een groot familiefeest waarbij iedereen iets lekkers meebracht. Zelf maakte ik iets voor het eerst – altijd spannend wanneer je het zelf nog niet hebt kunnen voorproeven. Ik werd geïnspireerd door een filmpje dat ik lang geleden eens op Instagram had gezien en gaf het recept de naam Cookiemisu. Want dat is het wel zo’n beetje. Chocolate Chips Cookies, een luchtig mascarpone-mengsel en gesmolten Nutella én Speculaaspasta. Een serieus bommetje dus. We hadden die dag geen geluk met het weer maar er waren wel veel lekkere desserts. Jammer dat mijn suiker die dag niet wilde meewerken waardoor ik amper iets heb kunnen proeven.

Eén dag eerder was het nochtans wel prachtig weer. Toen zat ik voor het eerst met een boekje op ons terras. Maar wel gekleed in mijn “ik-ben-bijna-even-licht-ontvlambaar-als-een-vampier” outfit.

Maar die ene mooie dag werd dus opgevolgd door meerdere herfstige dagen en daar leken die twee duiven niet zo gelukkig mee.

Ik kreeg bezoek van mijn nichtje en haar zoon én dat betekent croqueskes als lunch (vermits hij daar grote fan van is) en vervolgens een hilarische Star Wars Dobble (vermits mama én Tante Liesbet hun eigen grappige namen bedenken wanneer ze de juiste niet weten) én Star Was trivia spelen. Valt het op dat ik heel fier was op het aantal vragen dat ik juist had beantwoord?

Vermits ik ’s avonds alleen thuis was maakte ik snel een pokebowl voor mezelf en dook vervolgens in de zetel met een warme chocomelk. Ja, nog een chocomelk ja. Ik kan er ook niet aan doen dat zowel de weergoden als mijn spieren -en gewrichten er van overtuigd zijn dat het herfst is.

Ook mijn metekindje kwam op bezoek. We kleurden samen vingerpopjes, speelden memory (ze wilde liever de Harry Potter versie in plaats van Frozen omdat ze dan de namen kon leren), vulden een potje met lekkers nadat bleek dat ze mango nice cream heel vies vind.

Ik overdrijf dus echt niet wanneer ik zeg dat manlief sinds vorig jaar (of misschien al van 2001) meer boeken koopt als ik. Al lees ik een aantal van die manga’s natuurlijk zelf ook én kocht ik deze maand wel een paar boeken maar dat is voor binnenkort in de Aanwinsten-blogpost.

Ik at een keer sushi toen ik ’s avonds alleen thuis was,

kreeg een hartverwarmende knuffel per post toegestuurd

en deed er zelf ook twee op de bus die ik als tegengewicht voor de trieste gelegenheid in een extra vrolijke envelop verzond.

Oh én ik spotte deze grappige gezichten die me aan Pinokkio deden denken. #iseefaces

Ik was heel blij dat deze roltrap werkte en ik dat hele stuk niet via de trap moest doen.

Maar minder blij én in één geval zelfs heel triest en ontgoocheld toen de ziekenhuisbezoekjes (vier op één week tijd) niet veel of niets n dat één geval opleverden. Uiteraard was dat net iets waar ik veel van had verwacht. Ach ja, dan maar een lekkere macaron die mooi bij mijn nieuwe plantje past ter compensatie.

Hopelijk zorgt het vervangen van de korte naald (links) door de langere (rechts) wel voor beter geregelde suikerwaarden.

Wanneer je nieuwe medicatie krijgt voorgeschreven en het lijkt alsof dat een kindje is van twee andere zaken die je al langer neemt.

April bevatte ook een extra confronterende dag

én ja hoor, nog maar eens extra slecht weer. Dit onweer kwam zo snel opzetten dat je rechts de zon nog zag schijnen terwijl je links de donkere dreigende én rommelende wolken zag aankomen.

Vermits de weergoden nog niet door hebben dat het geen herfst meer is ben ik met behoorlijk wat vertraging toch nog maar aan de basis van mijn herst/winter scrapbooking album begonnen.

4 gedachten over “Foto-update #203”

  1. Dat slechte/wisselvallige weer lijkt de afgelopen maand wel een constante he. Gelukkig wist je de boel wat op te vrolijke met lekker eten en een paar leuke afspraakjes! (Die aan het ziekenhuis niet meegeteld uiteraard.)

    1. Die laatste vallen inderdaad in een andere categorie. 🙂 Hopelijk krijgen we binnenkort wat mooier weer. Als we de weersvoorspelling mogen geloven is het morgen en overmorgen zover.

  2. Haha, ik heb dus ook zo van die legebordenfoto’s :-D.
    Dit jaar vielen de bloeiende magnolia’s me ook op, al waren ze precies sneller verwelkt als andere jaren. Prachtige bomen zijn het!
    Het was een superfijne middag in Gent! Heel wat leuke nieuwe plekjes ontdekt, maar het was vooral gezellig samen zijn en bijpraten.
    Over die edelstenen ga ik eens lezen, daar ben ik wel benieuwd naar!

    1. Dat is op zich eigenlijk nog de beste reclame hé. Er zo van genieten dat je totaal vergeet om een foto te maken. Mij was het ook opgevallen. Vooral door die grote boom bij de kinesiste. De bloesems hebben natuurlijk ook extra pech gehad met het weer dit jaar.
      Wind, regen, vrieskou, … Dat doet me dat mooie weer waar wij wél geluk mee hadden in Gent nog meer appreciëren. In Londen had ik
      gelukkig ook chance op dat vlak. Ik vond het een heel leuk afspraakje die dag.

Laat een reactie achter bij Zwartraafje Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.