Foto-update #200

In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …

De allereerste foto-update van 2022 is meteen ook de 200ste editie van deze rubriek. Wat een gek idee dat ik ze ondertussen al zolang aan het delen ben.

December bestond uit meerdere lichtpuntjes. Kerstpost bijvoorbeeld, maar ook een lekkere lunchdate met twee van mijn nichtjes én het ontdekken van een heel lekkere chai latte.

Mijn orchideeën zagen het nieuwe jaar heel rooskleurig in en hadden al alle drie meerdere knoopjes klaarstaan. In de eerste week van 2023 kwamen er vervolgens al meteen enkele open.

Aan het einde van het jaar moet er natuurlijk ook beslist worden wat de nieuwe bullet journal wordt. De foto links boven bevat mijn bujo’s van de afgelopen jaren, rechtsonder zie je degene waar ik uit kon kiezen. Binnenkort hebben jullie nog een bujo-post of twee te goed van me. Eentje over de tweede helft van vorig jaar en eentje over het nieuwe exemplaar. Kunnen jullie raden welke ik gekozen heb?

Mijn metekindje kwam nog een paar keer langs voor een meterdagje en de laatste van 2023 amuseerden we ons met het lezen van En ze leefden nog, het spelen van dit Haba spel waarbij ik de PAARSE eenhoorn mocht zijn en het zien van Belle en het Beest.

Ik heb dit jaar niet laten zien welke theesmaken er allemaal in de Pickwick adventskalender zaten. Veel daarvan spraken me niet meteen aan maar sommige zakjes waren wel echt prachtig. Op dit exemplaar stond zelfs mijn patronus.

Naast koekjes én macarons bakken in de eindejaarsperiode besloot ik ook om de Hogwarts Lego-set opnieuw in elkaar te steken. Beetje bij beetje en het is minstens even leuk als de eerste keer.

Oudejaarsavond vierden we met ons tweetje en een kaasschotel én Hedwig servetten. Ok, het zijn er officieel geen van Harry Potter maar ik kreeg ze cadeau van mede-Hufflepuff Véronique en dus zijn het wel degelijk Hedwig servetten.

Op de tweede dag van het nieuwe jaar hielden mijn favoriete (want supercomfortabele) schoenen het plots voor bekeken. Ik had die dag met een vriendin afgesproken om samen het graf van onze vriendin te bezoeken. Daarom had ik zowel voor haar als voor de mama van mijn vriendin één haar favoriete zoetigheden klaargemaakt. Het was een heel dubbele dag. Enerzijds mooi dat we haar samen konden bezoeken maar anderzijds ook heel confronterend dat wij er wel nog zijn en zij niet meer. Ze had het ongetwijfeld grappig gevonden dat ik er rondliep met een flappende schoenzool.

Enkele dagen later sprak ik in Antwerpen af met Audrey. We bezochten niet minder dan drie verschillende boekenwinkels en ik kocht in geen van hen iets. Bij de derde winkel ben ik ook echt moeten gaan neerzitten vermits ik teveel last had en een dagje later kon ik al het eerste huisarsenbezoek van het jaar afvinken.

Geen boekjes dus maar wel lekkere koekjes die Audrey voor me had gebakken, plus gedeelde calorieën vermits we samen een stukje chocoladetaart aten. Oh en een bordje in een wc dat me doet vermoeden dat er iemand heel gefrustreerd op de wc zat. Zo’n gek dat je dan daar daadwerkelijk een pen bovenhaalt en fouten gaat verbeteren.

Weer een beetje verder aanbouwen, maar ook twee verjaardagskaarten voorbereiden én zelf nog leuke kerst/nieuwjaars-post krijgen.

Lap, nu dacht ik toch echt dat ik alles op volgorde had geplaatst maar dat is dus niet het geval. We werden immers eind vorig jaar opnieuw tante en nonkel (niet dit jaar). Toen ik de krokodillensloefjes tegenkwam kon ik ze echt niet laten liggen dus die lagen al een tijdje klaar. Het stoffen boekje ook. Daar kan je natuurlijk nooit te vroeg mee beginnen.

Er werd uiteraard niet alleen gebakken maar ook gekookt. Zo besloot ik een beetje Ikea-restaurant te spelen al werd het uiteindelijk een gezondere versie vermits ik zowel de vleessaus als frietjes achterwege liet. Lekker was het wel en wat later aten we nog eens een vegetarisch (ik heb immers geen veganistische saus in huis) kapsalon. Dit keer liet ik de frietjes uiteraard niet achterwege.

Ook besloot ik de parels die op de tailleband van deze jurk hingen te verwijderen zodat het een minder feestelijk exemplaar is maar ik ze wel vaker ga dragen.

Nog meer verjaardagspost. Dit keer voor Fieke die hem jammer genoeg doorweekt uit de brievenbus haalde. Gelukkig heeft het kaartje van Esther Bennink het wel overleefd doordat de envelop vrijwel alle regen had geabsorbeerd. Psssst Fieke, zo zag hij her dus droog uit.

Ik dacht bij het eerste bezoekje aan de kringloopwinkel al meteen een leuke vondst te doen. Tot ik het boek naar voren trok en merkte dat er aan de rechterbovenhoek geknabbeld was.

Als je niet super veel schoenen hebt én twee ervan zijn echt stukgedragen dan wordt het tijd om vervanging te gaan zoeken. Gelukkig was die favoriete schoen zo sympathiek om het tijdens de soldens te begeven én vond ik een paar dat minstens even comfortabel zit. Alleen wat jammer dat ze het enkel in het rood hadden want die kleur past natuurlijk niet bij elke outfit.

Homemade Butterbeer past dan weer wel bij vrijwel elke gelegenheid. 🙂

Bij het meest recente meterdagje wilde mijn metekindje graag Harry Potter zien maar dan wel met het doorspoelen van de enge momenten. Blijkbaar is Harry’s nonkel die zijn Hogwarts-brieven in brand steekt eng maar Voldemort die Harry’s ouders dood “leuk”.

Ik maakte ook nog eens Karma Korma. Oftewel een vegan korma die er heel kleurrijk uitziet.

Ik ging met mijn nicht naar Eindhoven en daar hoorde – het was immers al een hele tijd geleden – een bezoekje aan Mint bij zodat we nog eens sushi konden smullen.

Bij TK Maxx zag ik een kussensloop met een das maar ik heb me toch maar ingehouden en die mooi laten liggen vermits ik al enkele prachtige kussens(sloppen) heb.

Wat ik wel kocht zijn sorteerbakjes zodat ik sneller de juiste washitape uit de kast kan nemen. Op deze foto ziet het er vrij druk uit én ik ben uiteraard vergeten om een voor-foto te maken maar geloof me deze indeling is echt veel overzichtelijker en het systeem een pak handiger. Voor de geïnteresseerden de bakjes komen van bij Flying Tiger. Deze zijn het. Je kan het deksel er wel niet opzetten wanneer je de rolletjes recht zet maar vermits ze bedoeld waren om in een lade te gebruiken was dat voor mij geen must.

Nieuw jaar, nieuw haar. Ok, niet echt vermits ik de kapster al jaren hetzelfde laat doen. Maar toch, nu mijn haar weer in laagjes is geknipt komen mijn krullen er weer veel beter door én ziet het er mooier uit.

Ik mocht ook al van een eerste creadate genieten én ben heel blij dat Annelies daar voor tot hier wilde komen. Bij mij kwam het dit keer vooral neer op het verwerken van resten papier (daar werden zowel enveloppen als cadeaulabels mee gemaakt) én het sorteren van mijn knutselpapier. Beetje bij beetje wordt weer heel de knutselkast onder handen genomen.

Als alles netjes op zijn plek ligt is het natuurlijk ook veel fijner werken. Zo maakte ik meteen na het sorteren van de eerste lade twee geboortekaarten. Voor Toon en Gaston. Bij Toon lag de uitdaging in iets met een vos doen terwijl ik daar geen stempel of snijvorm van heb. Bij Gaston was het vooral de uitdaging om kleuren te vinden die in de buurt kwamen van dat van het kaartje dat zijn ouders uitkozen.

🎶 Blackadder, Blackaaadder, … 🎶 Ja, ik weet dat er iets anders staat. Ik blijf desondanks toch meteen aan dit liedje denken zodra ik het t-shirt zie.

Natuurlijk lukte het me niet om het foto te vatten maar de glasramen van de Grote hal zagen er extra mooi uit toen het zonlicht er recht doorheen scheen.

Geen doopsuiker maar doop M&M’s én dat vindt Tante Liesbet zeker niet erg. 🙂

6 gedachten over “Foto-update #200”

  1. Wauw, gefeliciteerd met de 200ste editie van deze rubriek!
    Hier staan al jaaaaaren orchideeën in blad maar nooit krijg ik knopjes of bloemen. Ik moet echt iets fout doen (maar ook niet hélemaal fout, want de plant op zich gaat niet dood).
    Je doet me eraan herinneren dat ik ook nog eens een journalblogpost zou moeten schrijven. Volgens mij koos jij voor het das-boekje. Of dat zou ik stiekem toch het leukste vinden!
    Vorige week kocht ik bij Ikea ziplockzakjes, om een grotere legoset die Juliette heeft weer stap-voor-stap af te breken. Hopelijk zal het zo makkelijker zijn om ‘m volgende keer weer in elkaar te zetten.
    Ook al was de verjaardagspost doorweekt, ik ben er wel héél blij mee. Een kaart om in te kaderen, en misschien doe ik dat ook wel :-).

    1. Dankjewel! Het zijn echt super gevoelige planten hé maar blijkbaar soms ook heel stevig. Mijn pennenvriendin schreef me in haar laatste brief immers dat ze een 19-jarige orchidee heeft die nog steeds blijft bloemen. Ik hoop dat deze het ook zo lang gaan volhouden. Volgens mij heb ik geluk met de vensterbank in de keuken. Daar krijgen ze voldoende licht. Staan je orchideeën al in glazen doorschijnende bloempotten? Dat maakt bij mij een groot verschil uit vermits hun wortels ook licht nodig hebben. Verder doe ik er eigenlijk niet veel speciaal mee. Ze worden eenmaal per week een paar uur met hun wortels in een waterbad gezet maar dat is het wel zo’n beetje.

      Ja hoor, jij kent me al goed. Ik heb uiteraard voor het meest recente notitieboekje gekozen in plaats van een exemplaar dat al langer op zijn beurt aan het wachten is.

      Die ziplockzakjes zijn daar echt ideaal voor. Ik gebruik dezelfde en vind het zo heel handig om een set opnieuw te maken.

      Ja hoor, dat is zeker een goed idee. Ik stal haar kaarten hier zelf ook uit als kleine kunstwerkjes en wissel ze af en toe eens af.

      1. Nee, (nog) geen doorzichtige potten hier. Misschien moet ik dat eens proberen. En misschien moet ik ook een ander plekje zoeken. Ik heb een groepje planten in de keuken die het geweldig doen, misschien moet ik de orchidee daar eens bij zetten…
        Ik ben al benieuwd naar je journalupdates!

        1. Dat doet bij mij heel veel. Ik had er een heel mooie cadeau gekregen van mijn nicht maar die zat toen in een niet-doorschijnende bloempot en ik zag die binnen de twee weken achteruit gaan. Hem in een glazen bloempot zetten was voldoende om hem er terug te laten doorkomen.

  2. Ik zie deze post dus gewoon nu pas. Awoe Feedly! Ik schrik er van hoelang het vorige jaar alweer geleden lijkt. En zo is het ook weer bijna tijd voor onze tweede date van het jaar ❤️

    1. Zot hé. Ik had het er eerdere deze week nog met iemand over. Het lijkt echt alsof er iemand stiekem de klok heel snel vooruit zit te draaien want de tijd lijkt zo voorbij te vliegen. In het geval van snel terug van een afspraakje met jou te kunnen genieten is dat natuurlijk wel een voordeel. Al zou ik dan wel graag de pauzeknop kunnen indrukken tijdens onze ontmoetingen. 🙂

Laat een reactie achter bij Zwartraafje Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.