Toen mijn nicht me in 1997 haar exemplaar van Harry Potter and the Philosopher’s Stone leende had ik nooit kunnen voorspellen hoe veel ik van die magische wereld zou gaan houden. Hoe hard ik er mezelf in zou onderdompelen, hoe de boeken er voor zouden zorgen dat ik alles om me heen kon vergeten en hoe ik jaren later nog steeds te pas en te onpas verwijzingen naar die verhalen aan zou halen.
Ik had echter ook totaal niet kunnen voorzien dat Harry’s geestelijke moeder zich doorheen de jaren steeds meer zou gaan gedragen als de personages waar we als lezer een hekel aan hadden. Als Voldemort en Umbridge die mensen viseren omwille van iets dat ze zelf niet in de hand hebben en vervolgens hun uiterste best doen om die groep mensen het lezen zuur te maken. Alsof ze tijdens het schrijven van de boeken niets geleerd heeft van haar eigen boodschap.
De schrijfster zei ooit in een interview dat Hufflepuff haar favoriete huis is. Je zou dan ook verwachten dat ze beseft dat je mensen enkel mag beoordelen op wat ze zeggen en doen én niet op basis van hoe ze zich voelen en identificeren.
De eerste keer dat ik van iemand hoorde dat zij-die-niet-genoemd-moet-worden op Twitter ongepaste uitspraken deelde besloot ik haar te ontvolgen en de magische wereld waar ik zo van hou op die manier van haar los te koppelen. Ik kocht sindsdien enkel nog zaken van Harry Potter en niets van haar andere boeken.
Jammer genoeg is haar gedrag sindsdien alleen maar van kwaad naar erger gegaan en dat is zo’n zonde want iemand met haar aantal volgers en financiële rijkdom zou zoveel goeds kunnen bereiken. In plaats daarvan misbruikt ze haar bereik, energie, tijd en geld om het transseksuelen heel erg moeilijk te maken.
Eerder kocht ik – zoals jullie hier ongetwijfeld zullen hebben gezien – wel nog Harry Potter zaken omdat het me zo zonde leek om een hele hoop mensen te straffen omwille van haar uitspraken en daden. Bij MinaLima komen ze bijvoorbeeld wel op voor de LGBTQ+ gemeenschap en er zijn ook heel wat kleine zelfstandigen die zelf prachtige zaken maken die op de Harry Potter wereld zijn gebaseerd. Het leek me niet eerlijk om niets meer bij hen te kopen vermits zij daar de grootste slachtoffers van zouden zijn en niet zij-die-niet-genoemd-moet-worden.
Maar toen las ik dus dat ze letterlijk gezegd heeft dat ze haar Harry Potter royalties gebruikt om haar haatdragende doelen te financieren. Natuurlijk kunnen de mensen bij Lego, MinaLima en vele kleinere ondernemers daar nog steeds niets aan doen maar ik kan het voor mezelf niet langer goedpraten.
Dus nee, ik ga niet naar de nieuwe HBO productie kijken. Er zullen ook geen Harry Potter items op mijn digitale wenslijstje komen. Ik zal wel nadenken over manieren om van mijn favoriete magische wereld (die dankzij haar jammergenoeg een serieus wrange nasmaak heeft gekregen) te genieten zonder dat zij daar (invloed)rijker van wordt.
Nu nog besluiten wat ik ga doen met mijn HP-gerelateerde blogconcepten.
Zo zuur dat jouw favoriete wereld op zo’n manier wat van zijn magie verliest.
Dat is waar. Maar natuurlijk nog een pak erger dat ze zoveel andere mensen hun realiteit zuur maakt
Ik kom ook nog steeds in de verleiding, maar kocht om dezelfde reden al een jaar niets meer… Blijft lastig om het ene los te halen van het andere hè
Nu ik online minder actief ben loop ik vaak achter de feiten aan. Maar beter laat dan nooit zeker. Ik snap echter niet hoe iemand zo onverdraagzaam en haatdragend kan zijn naar mensen die niets misdoen maar gewoon zichzelf willen kunnen zijn.
Heel triest en zielig dat ze haar nalatenschap zo bezoedelt. Ik begrijp zulke mensen niet. Je zou nog naar tweedehands spulletjes kunnen kijken als je iets specifiek zoekt.
Ik dus ook niet. Tweedehands is inderdaad een optie. Of zaken die er eigenlijk niets mee te maken hebben maar me wel aan Harry’s wereld doen denken. Zo kocht ik onlangs via Vinted een jurk met dassen-print.