In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie staan te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …

Mijn metekindje kwam tweemaal op bezoek dus werd er veel geknutseld en werden er verschillende spelletjes gespeeld.

Het herstige weer (en manlief) vroeg om een frangipanetaart

Dit jaar was het mijn beurt om een adventskalender samen te stellen. Nu maar hopen dat ik dat goed gedaan heb want dat is toch telkens een beetje spannend.

Dit label liet me dan weer glimlachen. Toch net iets anders dan een witte sticker waar in grote zwarte letters fragile of breekbaar op staat.

Natuurlijk werd er ook weer vanalles klaargemaakt. Zalmfilet met fijngesneden groentjes, een zuiderse pastasalade en toen ik kokosmelk overhad ook een chocomousse experiment dat niet voor herhaling vatbaar was.

De suikerwaarden hingen het af en toe uit zonder dat ik daar een verklaring voor kon bedenken.

We gingen naar Boektopia en ik spotte daar zowel Kleine gelukjes van Audrey als Niet doorvertellen van nicht Kaat én mezelf. Al is favoriete dochter zijn niet zo moeilijk wanneer je de enige dochter bent. 🙂 Voor wie het zich afvraagt ik keek goed rond op Boektopia maar kocht er geen enkel boek.

Terug thuis gingen we met ons tweetjes lekker uit eten en er was aan het einde nog een plekje over voor dessert.

Er werd nog eens gepuzzeld

en ik brak na Halloween de Hocus Pocus Lego-set weer netjes af.

Opnieuw zalm met groentjes maar ditmaal als traybake. Een week later werd er dan weer kabeljauw met groenten klaargemaakt.

Tijdens een leuk bijpraat-afspraakje (waar we allebei heel lang naar hadden uitgekeken) met Annelies in Antwerpen zag ik zowel de YA-hoek in de Standaard Boekhandel op de Schoenmarkt (die op dit moment nog net niet klaar was) én een prachtige grafiti-muur die me nog nooit eerder was opgevallen.

Ook hier spotte ik nicht Kaat haar nieuwe boek – gesigneerd en al zelfs. Wat me er aan doet denken dat ik toch nog eens met haar ga moeten afspreken zodat ik mijn exemplaar ook kan laten signeren.

Een rustpauze bij ’t Stad leest met een lekkere scone en verse muntthee. Plus nog steeds in het fijne gezelschap van lieve Annelies.

Toen ik bij de orthopedist langsging in deze kerstsokken reageerde hij met “Nu al kerstsokken … de Sint moet nog komen”  waarop ik hem heb uitgelegd dat je niet moet wachten met kerstsokken en decoratie wanneer de Sint niet langer langskomt. Die regel kende hij blijkbaar nog niet.

Het is ondertussen al een beetje een traditie geworden waar ik telkens naar uitkijk. Ook dit jaar ging ik samen met mijn nicht de kerstcollectie van Intratuin Halsteren bekijken. Eerst even gaan lunchen bij Bagels & Beans (waar het opmerkelijk rustiger is dan in de cafetaria van Intratuin in deze periode) en vervolgens alle mooie opstellingen gaan bewonderen.

Het viel me op dat er ook al waren we er weer vroeg bij al verschillende kersthuisjes uitverkocht waren. Toch straf hoe snel dat daar soms kan gaan.

Arme Hedwig, die vondt dat disco-hoedje precies maar niets.

Harry kon er precies echt niet mee lachen dat Dobby met zijn kerstpost was gaan lopen

deze Patronussen vonden het precies maar niets dat ze te pas en te onpas worden opgeroepen om iemand te gaan beschermen.

Het is waarschijnlijk niet wat Intratuin in gedachte had toen ze dit beeld van Elsa in hun winkel plaatsen maar ik heb Let it go – gewijs geen enkele kerstdecoratie gekocht.

Deze prachtig verlichte boom vond ik prachtig maar je bent natuurlijk niets met zo’n lichtjes als je geen gelijkaardige boom in je tuin hebt staan. Hadden we die wel dan is de kans groot dat ik er zo’n Lumos Maxima exemplaar van zou willen maken.

Nog even afsluiten bij het Strandhuys in Bergen-op-Zoom met een lekkere salade en vervolgens zonder file terug naar huis toe.

We gingen naar het lerarenconcert van de muziekschool die een mooie versie van The Curious Case of Benjamin Button brachten

en ik las mijn blogfeedachterstand nog eens volledig bij.

Ik kocht via Vinted een geschenk voor mijn metekind en besloot het eerst in elkaar te steken om zeker te zijn dat er niet teveel stukjes ontbraken. Wel enkele maar gelukkig geen onmisbare. Het was trouwens de eerste keer dat ik een Lego-balpen tegenkwam in een set.

We gingen nog eens naar de Puzzelman-kerk in Klein-Willebroek waar ik de puzzel rechtsonder in de collage hoopte te kopen. Jammer genoeg bleek die al uitverkocht te zijn tegen dat we er waren.

We gingen in Aarschot naar The Circle of Emberlight Fantasy Fair. Een wat kleiner fantasy evenement dat we nog niet kenden. Ik vond het fijn dat er behoorlijk wat kraampjes stonden van mensen die zelfgemaakte zaken aanboden én ook dat ik Babet haar Oktoberdots-kraam nu eens in het echt kon bewonderen. Maar we hadden er wel heel snel alles gezien.

Ook de herfstige Lego botanical set werd afgebroken. Stilletjes aan werd het immers tijd om aan kerstversiering te beginnen denken.

Ik maakte alvast één van mijn nieuwe puzzels.

We vierden de vijfde verjaardag van mijn neefje,

las wijze lessen in een Happiness magazine dat mijn nicht me had gegeven,

maakte nog eens lasagna klaar

en was ontgoocheld toen ik bleek dat ik te snel had gelezen en dat ze vroegen welke adventskalender ik zou kiezen in plaats van een witch adventcalendar te verkopen.

Deze mooie Lego kerstkrans kreeg ik voor mijn verjaardag en nu mocht ik hem eindelijk voor het eerst maken. Het was met momenten even zoeken naar waar een bepaald deel nu juist moest komen maar het eindresultaat ziet er wel heel leuk uit.

Tja, als ik tegen de orthopedist zeg dat het al sneller mag wanneer de Sint niet meer langskomt dan moet ik die regel ook effectief opvolgen hé. De korte donkere dagen zijn op deze manier alleszins een pak knusser en zachter.

Dit jaar geen Forever Friends kerstkaart voor Nancy maar eentje met een kerstige boekenwinkel.

Dobby keek goedkeurend toe

en ik was heel blij dat ik deze mooie pop-up kaart weer boven mocht halen. Voor de geïnteresseerden ze verkochten ze dit jaar opnieuw bij ’t Stad Leest.

Ik vind het telkens fijn om vertrouwde decoratie terug boven te kunnen halen. Op zich past niets echt bij elkaar maar tegelijkertijd ook weer wel. Ik hoef niet elk jaar een nieuwe set waarbij alles perfect op elkaar is afgestemd. Laat mij maar met kerstige Lego-sets opnieuw in elkaar steken en deze vertrouwde spulletjes een plekje geven.

Bowie de bowtruckle is precies heel blij met zijn nieuwe onderkomen.

Ben ik de enige die behoefte had aan wat meer licht of zijn er hier nog mensen die de kerstversiering en verlichting al vast hebben bovengehaald?