P.C.Cast - Godin bij Vergissing
Toen een vriendin van me dit boek won, was ik erg blij dat ik het van haar mocht lenen. Al wist ik niet goed wat ik er van moest verwachten. Ik had immers wel een heel deel van de 'House of Night'-boeken gelezen die deze schrijfster samen met haar dochter Kristen Cast schreef, maar dit boek werd aangekondigd als iets hélemaal anders. En dat was het ook, beter zelfs. Want ook al waren de 'House of Night'-boeken erg onspannend om te lezen dit boek ligt me veel meer en dat heeft heel veel te maken met het hoofdpersonage Shannon, die iets ouder is als de hoofdpersonages uit de 'House of Night'-serie, maar vooral veel meer karakter heeft.
Shannon Parker, leerkracht Engels op een middelbare school, is heus wel wat gewoon. (wie dit betwijfelt heeft waarschijnlijk nog nooit voor een klas vol tieners gestaan) Maar wanneer ze eerst op een veiling van goederen een Keltische Urne ontdekt met een afbeelding van een Godin die wel heel erg op haar lijkt en vervolgens in een zware storm terechtkomt waar ze in een gigantisch vuur wordt gezogen lijkt het zelfs haar niet meer als normaal om het bewustzijn te verliezen.
Wanneer een hele tijd later bijkomt, bevindt ze zich in een andere wereld. Een héél andere wereld, één waar zowel auto's als gsm's of zelfs opstandige pubers niet bestaan. Een wereld waar het heel normaal lijkt te zijn om jezelf te kleden in gewaden, waar mythische wezens bestaan én waar de mensen (zelfs haar vriendin Suzannah, die hier enkel op de naam Alanna reageert) haar aanspreken als Rhiannon, de incarnatie van de Godin Epona.
Een incarnatie met een allesbehalve goddelijk karakter die blijkbaar op het punt staat om te trouwen … mét een centaur. Dit wezen …. Ja, zo eentje met een mannelijk bovenlichaam (correctie: een heel aantrekkelijk mannelijk bovenlichaam) en het onderlichaam van een paard blijkt plots haar echtgenoot te worden. Niet dat je haar zo meteen hoort klagen, al is het plots wel allemaal wat veel en vreemd voor iemand die gewoon is om de Engelse klassiekers te bespreken voor het klaslokaal.
Terwijl ze met dit alles probeert om te gaan en haar best doet om niet uit haar rol te vallen ontdekt ze dat ze niet toevallig van plaats ik gewisseld met Rhiannon. Blijkbaar wordt het mythische Partholon door bloeddorstige én gevleugelde monsters bedreigd. Rhiannon heeft zichzelf in veiligheid gebracht maar haar volk kansloos achtergelaten. Of zijn ze toch zo kansloos niet nu Shannon met haar van plek is gewisseld. Samen met haar centaur en de hulp van haar Godin is ze alleszins veel strijdlustiger dan haar voorganger.
Wat mij persoonlijk erg aansprak in dit boek was het personage van Shannon. Ze is niet op haar mond gevallen, maar vooral haar talent in het hanteren van sarcasme deed me vaak glimlachen. Vaak zijn ook de verklaringen die ze geeft voor moderne termen als 'het avondnieuws en telefoons' die in deze wereld niet bestaan, erg grappig. Zo omschreef ze deze twee bijvoorbeeld als 'heel effectieve demonische krachten'. Maar ook de beschrijving van haar dromen, haar verwijzingen naar Star Trek, … zorgden er voor dat dit boek een erg ontspannend EN grappig fantasy-verhaal werd. Ik heb de 'House of Night'-boeken met veel plezier gelezen, maar vond dit boek een pak leuker. Het spreekt dan ook voor zich dat ik benieuwd ben naar 'Godin uit vrije wil', het vervolg op dit boek, dat ondertussen al in de winkelrekken ligt.
Ik heb de 'slechte' gewoonte om in mijn recensies zo uitvoerig te zijn, dat je als lezer al een heel deel van het verhaal kent alvorens je het zelf gelezen hebt. Dat leek me niet echt de bedoeling en dus heb ik ze wat ingekort. Wie dit onvoldoende vindt, kan HIER de originele recensie terugvinden.