Titel: The sweetest thing (Lucky Harbor, #2)
Auteur: Jill Shalvis
Uitgeverij: Forever
374 p.
“Tara has a thousand good reasons not to return to the little coastal town of Lucky Harbor, Washington. Yet with her life doing a major crash-and-burn, anywhere away from her unfulfilled dreams and sexy ex-husband will do. As Tara helps her two sisters get their newly renovated inn up and running, she finally has a chance to get things under control and come up with a new plan for her life.
But a certain tanned, green-eyed sailor has his own ideas, such as keeping Tara hot, bothered . . . and in his bed. And when her ex wants Tara back, three is a crowd she can’t control-especially when her deepest secret reappears out of the blue. Now Tara must confront her past and discover what she really wants. If she’s lucky, she might just find that everything her heart desires is right here in Lucky Harbor.”
Verhaal:
Tara liet haar verleden én Lucky Harbor ver achter zich toen ze jaren geleden uit het stadje vertrok. Nadat haar moeder overleed kwam ze terug in contact met haar twee zussen. Twee vrouwen die ze zelden zag vermits ze elk een andere vader hebben en hierdoor enkel in de zomermaanden van hun jeugd contact hadden met elkaar. Met het overlijden van hun gezamelijke moeder ontdekten ze dat deze hun een vervallen herberg naliet. Ook al wilde Tara in het begin vooral niet terugkeren naar Lucky Harbor, toch kwam deze kans haar heel goed uit vermits ze zo haar ex-echtgenoot niet meer onder de ogen moet komen en ondertussen kan nadenken over welke richting ze uit wil met haar leven.
Stilletjes aan begint ze zich steeds meer thuis te voelen in het kleine dorpje, waar iedereen elkaar lijkt te kennen. Ford kent ze bijvoorbeeld maar al te goed. Haar eerste liefde, die ook de reden was waarom ze zoveel jaren geleden vertrok uit Lucky Harbor. Dezelfde man die nu, nog steeds, opnieuw Tara’s strikt georganiseerde leven helemaal overhoop kan halen, met een enkele blik of glimlach. Plots duikt niet enkel haar ex-echtgenoot op, vastberaden om haar terug voor zich te winnen, maar ook haar goedbewaarde geheim staat plots in levende lijve op de stoep. Een confrontatie die ervoor zorgt dat ontkenning geen kans meer maakt. Tara moet nu echt wel beslissen wie én wat ze wil …
Mijn mening:
Na mijn recensie van ‘Simply Irresistible’ is het jullie waarschijnlijk al wel duidelijk geworden … ik hou echt van Jill Shalvis haar schrijfstijl. Haar boeken bevatten ontzettend veel humor. Ook tijdens het lezen van ‘The Sweetest thing’ ben ik regelmatig beginnen lachen. Niet zo handig vermits ik het boek las op de trein, en je nogal vreemd wordt bekeken wanneer je met een glimlach aan het lezen bent. Ik was al blij dat ik niet luidop in lachen ben uitgebarsten, want sommige scènes vroegen daar echt wel om.
Eigenlijk is de titel wel een beetje tegenstrijdig, want ook al zijn de gerechten die Tara bereidt heerlijk zoet en absoluut niet dieet-vriendelijk, Tara zelf is zeker geen melig, romantisch Sweetheart-type. De drie zussen zijn totaal verschillend van karakter. Zo past de bijnaam ‘Steel Magnolia’ wel goed bij dit personage. Tara is immers altijd tot in de puntjes verzorgd, kalm, perfect georganiseerd, koppig én zelfs bazig. Zij laat absoluut niet met zich sollen. Datzelfde zal ze echter ook niet met haar zussen en vrienden laten gebeuren. De mensen die ze graag ziet zal ze altijd verdedigen, zelfs wanneer diezelfde personen er van genieten om haar op de zenuwen te werken.
Eén van de redenen waarom ik zo van Jill Shalvis haar boeken hou is dat haar personages zo realistisch lijken. Ze plaatst hen zeker niet op een voetstuk, maar geeft hen erg menselijke en vooral herkenbare karaktertrekken. De enige reden waarom deze schrijfster haar personages wel op een voetstuk zou plaatsen, is dat ze hen er nadien kan laten afdonderen. Het lijkt immers wel alsof ze er plezier in heeft om haar karakters in de meeste genante situaties te laten terechtkomen.
Dit zijn dan meteen ook de fragmenten die mij vaak aan het lachen brachten. Sommige scènes zijn immers zowel genant als hilarisch. Als lezer balanceerde ik dan vaak ook tussen plaatsvervangende schaamte én gegniffel. Eerlijk gezegd werd het doorgaans vaak het tweede.
De vlotte schrijfstijl van deze auteur, haar realistische personages en hilarische omschrijvingen zorgen ervoor dat haar boeken heerlijk ontspannend weglezen. Eigenlijk zorgen al die voordelen er meteen ook voor dat het lezen van de Lucky Harbor boeken, veel wegheeft van een verwen-moment voor jezelf.
De zusjes zijn zo verschillend van elkaar maar één ding hebben ze alvast gemeen, de knappe mannelijke bewoners van Lucky Harbor lijken op hen af te stevenen als bijen op honing. Ik kijk dan ook alvast uit naar het boek waar de grappige én avontuurlijke Chloë de vrouwelijke hoofdrol voor haar rekening mag nemen.