Titel: Eerbetoon
Auteur: Nora Roberts
Uitgeverij: Boekerij
480 p.
Cilla McGowan, kleindochter van de wereldberoemde filmster Janet Hardy, heeft Little Farm gekocht: de plek waar haar oma zich altijd verborg voor alle Hollywood-gekte. Cilla wil de boerderij restaureren als eerbetoon aan haar grootmoeder, Janet Hardy was een legende – glamoureus, beeldschoon en getroebleerd – die onder verdachte omstandigheden stierf. Cilla raakte in de ban van de grootmoeder die ze nooit echt heeft gekend en die zo mysterieus aan haar einde is gekomen. Maar iemand in Cilla's omgeving wil dat zij het verleden met rust laat, en ze wordt het slachtoffer van enkele brute aanvallen. Samen met haar buurman Ford Sawyer probeert Cilla erachter te komen wie haar bedreigt, en waarom …
Na een leven in de schijnwerpers, waar ze vanuit de wieg werd in gerold, door haar moeder is Cilla McGowan toe aan een eigen leven. Liefst achter de schermen en zo ver mogelijk bij de schijnwerpers en camera's vandaan. Het huis van haar overleden grootmoeder, een heuse boerderij, biedt haar hier de kans toe. Ze kocht het aan en is van plan om het als eerbetoon aan haar oma te renoveren. De mensen kennen haar als actrice maar haar echte grote talent is het opknappen van iets dat kapot is, of verwaarloosd zodat het terug kan stralen. Een bijkomstig pluspunt is dat ze er zelf ook helemaal van straalt wanneer ze zo'n project heeft kunnen afronden.
Ze is heel gelukkig met haar leven op het platteland, waar ze zichzelf kan zijn zonder dat elke beweging wordt vastgelegd op foto door de steeds aanwezige papparazzi. Haar knappe buurman en zijn minder knappe, maar super loyale hondje zorgen er voor dat ze deze voor haar nieuwe buurt, nog meer apprecieert en zich er sneller thuis voelt dan verwacht.
Terwijl ze steen voor steen, in samenwerking met plaatselijke arbeiders het huis heropbouwt tot zijn oude glorie, lijken deze werken niet enkel het skelet van het huis bloot te leggen maar ook enkele onthullende brieven. Uit de persoonlijke documenten blijkt al snel dat haar oma er ondanks de continue aandacht van de pers, toch in slaagde om enkele zaken geheim te houden. Al snel wordt duidelijk dat iemand heel graag wil dat dit geheim niet openbaar wordt gemaakt. De komst van Cilla én de wederopbouw van Little Farm is dan ook duidelijk een doorn in het oog. Eentje die deze persoon liefst zo snel mogelijk wil verwijderen.
'Thuishaven' vond ik leuk en ontspannend leesvoer, maar dit boek lag me nog meer. Ik vermoed dat dat niet zo zeer met de schrijfstijl te maken heeft, maar met de personages van dit boek met wie ik me sneller verbonden voelde. Cilla die vanuit een wereld waar iedereen haar denkt te kennen terecht komt in een dorp waar de mensen elkaar echt kennen en steunen. Ford die zijn eigen karakters en werelden tot leven brengt op het papier van zijn beeldverhalen en in zijn nieuwe buurvrouw de inspiratie vindt voor een nieuwe reeks én hoofdpersonage. Haar vader die de verloren jaren maar al te graag wil inhalen, haar moeder die zo hunkert naar de aandacht van de media dat ze de belangen van haar dochter uit het oog verliest. Maar ook haar ex-echtgenoot Steve, hun huwelijk heeft het niet langer dan vijf maanden overleefd maar hun vriendschap is sterker dan ooit, …
Ik hield van Ford's gevoel voor humor, de loyaliteit én gekke kuren van Spock, het doorzettingsvermogen van Cilla, het feit dat ze zelf haar leven wil waarmaken op haar eigen manier terwijl het zoveel makkelijk zou zijn om voort te teren op haar bekendheid.
Maar ook de symboliek … hoe samen met de structuur van het verhaal én de heropbouw van Little Farm ook de vriendschappen met de bewoners van het dorp en de relatie tussen Cilla en Ford zich zelf lijken op te bouwen.