Titel: De glazen troon
Auteur: Sarah J. Maas
Uitgeverij: Boekerij
357 p.

Celaena wordt voor de keuze gesteld: of haar leven slijten in de gevangenis, of deelnemen aan een toernooi waarvan de winnaar de nieuwe kampioen van de koning wordt. Een voor een worden de deelnemers van het toernooi echter op gruwelijke wijze vermoord en al snel vecht Celaena niet alleen voor haar vrijheid, maar ook voor haar leven.

Verhaal:

Vrijwel niemand weet hoe ze er uit ziet, maar de naam Celaene Sardothien is immens bekend. Ze is immers de beruchtste sluipmoordenaar van het land. Een jaar geleden werd ze veroordeeld tot dwangarbeid in de zoutmijnen van Endovier. Een plek waar de doorsnee man of vrouw zich nog geen maand weet te redden door de mensonwaardige omstandigheden en frequent voorkomende folteringen, maar waar Celeana niet enkel reeds een volledig jaar weet te overleven maar zichzelf ook nog steeds weet te verweren.

Wanneer ze echter voor de keuze wordt gesteld om hier levenslang te verblijven of deel te nemen aan een toernooi dat de nieuwe kampioen van de koning zal aanstellen hoeft ze niet lang na te denken. Waar ze in het begin vooral bezig is met het zoeken van ontsnappingsroutes, begint haar eergevoel stilletjes aan van zich te laten horen. Ze wil bewijzen dat ze nog steeds goed in staat is om haar mannetje te staan. Niet alleen dat … ze is er van overtuigd dat ze haar mannelijke tegenstanders, van overmatig gespierde soldaten en sluipmoordenaars, tot gifmengers en meesterdieven, kan verslaan. Maar dan duikt het ene na het andere gruwelijk verminkte lijk van haar tegenstanders op. Er is duidelijk iets mysterieus gaande in Klooffort en al snel moet Celeana niet enkel strijden om haar vrijheid te winnen, maar ook om te blijven leven.

Mijn mening:

Ik kan nu maar moeilijk geloven dat ik eerst niet zeker was of dit boek wel iets voor mij zou zijn. Eigenlijk had ik schrik dat het een boek zou zijn met onuitspreekbare namen en ellenlange uiteenzettingen. Gelukkig was dit absoluut een ongegronde angst, want De glazen troon las net ontzettend vlot.

Een andere reden waarom ik twijfelde was een recensie op Goodreads waarin ik las dat het vrouwelijke hoofdpersonage vergeleken werd met een ijdele barbiepop die vooral bezig was met de mannen rond haar vingers te draaien. Eerlijk? Ik heb geen flauw idee waarop die mening is gebaseerd. Zelf hou ik immers wel van Celeana. Welgeteld één keer moest ik fronsen bij een fysieke omschrijving en dat was toen ze plots na twee weken deftig eten van uitgemergeld naar een ideaal postuur leek te gaan. Maar dat was het dan ook … één enkele keer.

Iemand die van aan het prille begin 100% bezig is met een ontsnapping te beramen tot ze de grandioze bibliotheek van het kasteel betreedt … die persoon heeft natuurlijk direct een streepje voor bij mij. Na een mensonwaardig leven in de zoutmijnen zijn het immers niet de knappe jurken, het zachte bed, de luxe van een warm bad of zelfs het smakelijk eten die haar afleiden, maar wel deze immense bibliotheek met meer dan 1 miljoen boeken.

Ik vond het leuk om te lezen hoe iedereen haar onderschat omwille van haar tengere figuur en hoe ze dit feit in haar voordeel weet uit te werken. Zo speelde de onbedoeld geweldig misleidende introductie tegenover haar tegenstanders zeker in haar voordeel ook al is ze er op het moment zelf allesbehalve gelukkig met die situatie.

Er gebeurd zoveel in dit verhaal. Van haar training met Kapitein Chaol en haar conversaties met Kroonprins Dorian, tot ontluikende vriendschappen, mysteries, intriges aan het hof en verschillende personages, waarvan het ene meteen je sympathie wint, terwijl je een andere dan weer liefst van al in een afgelegen kerker zou opbergen om ze nooit meer tegen te komen.

Bovendien weet Sarah J. Maas dit alles dankzij haar beeldende schrijfstijl zo vorm te geven dat een verfilming van dit boek vrijwel overbodig is. Je ziet het immers zo voor je tijdens het lezen (al zou ik wel gaan kijken mocht dit boek ooit verfilmd worden ;)

Een leuke ontdekking dus dit boek want 'De glazen troon' is een verhaal vol mysterie, ontluikende vriendschappen, een grote portie actie, maar bovenal een gezonde dosis spanning.