Titel: Het strandhuis
Auteur: Nora Roberts
Uitgeverij: Boekerij
495 p.

“Eli Landon lijkt een perfect leven te hebben: een mooie vrouw, een droomhuis en een duizelingwekkende carrière als advocaat. Tot hij op een kwade dag ontdekt dat zijn vrouw is vreemdgegaan. Kort daarna wordt ze op brute wijze vermoord, en Eli wordt onmiddellijk aangemerkt als de hoofdverdachte ook al is er geen enkel bewijs. De vrijspraak die na een jaar volgt, maakt nauwelijks nog verschil: Eli s wereld is volkomen ingestort. Al zijn vrienden hebben hem in de steek gelaten en de media hebben geen bewijs nodig om hem als de schuldige te blijven aanwijzen.Eli trekt zich terug in Bluff House, het afgelegen strandhuis van zijn oma. Voor hem is het de perfecte plek om op krachten te komen. Zijn oma s jonge huishoudster Abra vormt zijn enige gezelschap. Ze is zorgzaam, dapper en heeft zelf ook het nodige meegemaakt, en het duurt niet lang voor hun vriendschap zich verdiept. Ze hebben echter vijanden die hun ontluikende geluk tot elke prijs willen dwarsbomen”

Nadat Eli verlaten werd door zijn zogezegde vrienden en de meeste plekken waar hij zich vroeger thuis voelde, besmet lijken door de gebeurtenissen van het afgelopen jaar kan hij vrijwel nergens meer terecht. Bluff House in Langdon Beach, het huis van zijn oma, is naast zijn ouderlijk huis de enige plek waar hij zich nog thuis kan voelen. Het majestueuze huis dat een heuse trekpleister is voor zowel toeristen als schattenjagers, is tevens de ideale plek voor Eli om tot rust te komen. Het gigantisch grote huis dat uitkijkt over Langdon Beach werd vroeger onderhouden door een leger bedienden, nu zijn oma er nog alleen woont is het één persoon die dit klaarspeelt.

Abra zorgt er niet enkel voor dat het huis proper blijft, ze haalt tevens boodschappen in huis voor zijn oma … en doet dit nu voor Eli. Maar dat is niet het enige dat ze doet, ze probeert hem terug te trekken uit het diepe dal waarin hij zich bevindt. Wanneer hij terug stevig op beide voeten staat trachten ze samen zijn onschuld te bewijzen …

Opnieuw slaagt Nora Roberts er in om haar personages perfect uit te werken, waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om deze als lezer niet sympathiek te vinden. Zeker wanneer je sommige zaken in hen herkent … Eli die zich staande weet te houden door zijn toevlucht te zoeken in een tekst, meerbepaald het schrijven van zijn eigen boek. Of Abra die niet als ik met veel verschillende zaken bezig is. Wanneer ze iets nieuws ontdekt dat haar aanspreekt legt ze zich er volledig op toe tot ze haar doel heeft bereikt. Eli's ouders, Abra's buren, … ze weten allemaal je aandacht vast te houden. Tot Barbie toe, die ondanks haar naam, de perfecte invulling vormt voor de omschrijving van een voorbeeldhond.

Ook voor het het verhaal zelf neemt ze haar tijd. De lezer wordt zeker niet afgejaagd, het verhaal ontplooit zich geleidelijk aan zonder ook maar één enkel saai of traag fragment. De afwisselende perspectieven, de geloofwaardige en vaak ook grappige gesprekken, … 'Het strandhuis' is alweer een boek dat je in één ruk uitleest om vervolgens spijt te hebben dat je de laatste bladzijde hebt bereikt.