Titel: De wraak van de kroonprinses
Auteur: Morgan Rhodes
Uitgeverij: L.S.Amsterdam
383 p.

“In een wereld waaruit magie zo goed als verdwenen is, betekent de ontdekking van een meisje met magische talenten het begin van een oorlog die drie koninkrijken tot op de rand van de afgrond brengt. Als de strijd een onvermijdelijk hoogtepunt bereikt, besluiten vier jongeren elk op hun eigen manier, op zoek te gaan naar een uitweg voor alle ellende.

Cleiona Bellos (Cleo), prinses van Auranos, raakt gaandeweg betrokken bij de moord op de zoon van een arme wijnboer. Als ze vervolgens door haar vader aan de moordenaar wordt uitgehuwelijkt om de zaak te sussen, neemt ze een beslissing die haar leven voorgoed zal veranderen.

Intussen zint de broer van de vermoorde jongen, Jonas Agallon, op wraak. Jonas houdt Cleiona verantwoordelijk voor de dood van zijn broer en eist genoegdoening. In het noordelijke koninkrijg Limeros ontdekt de koning dat zijn dochter, Lucia Damora, een vorm van magie bezit waarmee hij eindelijk zijn streven om alleenheerser te worden kan verwezenlijken. Zijn zoon Magnus worstelt ondertussen met de vraag aan wie hij trouw verplicht is.”

Dit boek won ik een tijdje geleden dankzij een wedstrijd van MagicTales. Het stond al een tijdje in de kast, maar er kwamen steeds recensie-exemplaren tussen, waardoor het er nu pas van kwam om het te lezen. Ik vind dat het een heel mooie cover heeft, zelfs en misschien wel vooral, de achterkant van het boek. Al vind ik persoonlijk wel dat de samenvatting die je kan terugvinden op deze kaft, heel uitgebreid is. Het stuk hier boven is eigenlijk slechts een deel en toch kan ik al moeilijk nog iets meer over het verhaal melden in deze recensie zonder al te veel te verklappen.

'De wraak van de kroonprinses' begint met een namenlijst. Normaal is dat voor mij al voldoende om schrik te krijgen dat ik niet volledig in het verhaal zal kunnen opgaan zonder regelmatig een naam te moeten opzoeken. In dit geval was het echter een beknopte lijst die je slechts één keer moest lezen. Vanaf je in het verhaal zat én dat gebeurde bij dit boek al heel snel, wist je ondanks het regelmatig wisselen van perspectief, meteen welk karakter je aan het volgen was.

De overmatige zelfgenoegzaamheid van één iemand zet het hele verhaal in beweging. Eén ondoordachte actie van een ontzettend arrogant personage (valt het al op, dat ik echt geen fan ben van die ene persoon?) is de katalysator van alle gebeurtenissen de hierop volgen. Het boek toont aan hoe je in een moment van woede, zo overheerst kan worden door dit gevoel, dat je beslissingen neemt die na een bezinkingsperiode plots niet meer zo verstandig lijken. Hoe de personen die je lijken te steunen, niet persé het goede met je voorhebben.

Een verhaal waarin vier jongeren, totaal verschillend van elkaar, zowel wat oorsprong als karakter betreft geleidelijk aan groeien, veranderen en volwassen worden. Op een tempo dat ze jammer genoeg niet zelf mogen bepalen.

Morgan Rhodes' boek leest erg vlot maar ik moet eerlijk toegeven dat ik het niet extreem spannend vond. Wel vond ik het knap hoe de vier mensen die we volgen, ondanks het feit dat ze in totaal verschillende werelden opgroeiden, geleidelijk aan bij elkaar terecht te komen. Hoe hun kijk op hun wereld én die van de anderen stilletjes aan verruimt wordt wanneer jarenlange leugens worden opgehelderd en ze een eerste blik krijgen op het grotere geheel.

In dit eerste boek is vooral een goede basis gelegd voor het vervolg van het verhaal. Ik hoop trouwens dat Lucia in dit vervolg meer aan bod zal komen. Ondanks het feit dat ze een belangrijke rol speelt in dit verhaal, komt dat in dit boek niet zo zeer naar voren. Het is duidelijk dat hen nog heel wat te wachten staat. Al had ik als lezer de indruk dat de titel van dit boek eerder lijkt te omschrijven wat ons nog te wachten staat.