Eve & Adam - Michael Grant en Katherine Applegate

Titel: Eve & Adam
Auteur: Michael Grant & Katherine Applegate
Uitgeverij: Van Goor
269 p.

“Ik denk aan een appel op het moment dat de tram me raakt en mijn been afscheurt en mijn ribben verbrijzeld worden en mijn arm mijn arm niet meer is maar iets onherkenbaars, nat en rood.”

“Na een ernstig ongeluk wordt Eve naar het lab van haar moeder gebracht. Ze geneest wonderlijk goed en er is een mysterieuze jongen die haar rolstoel duwt, maar toch gaat zij bijna dood van verveling. Totdat ze van haar moeder de speciale opdracht krijgt om met een hightec ontwerpprogramma de perfecte jongen te bouwen. Deze uitdaging grijpt ze met beide handen aan. Eve schept Adam. En hij zal perfect zijn … Of toch niet?

Michael Grant kennen jullie waarschijnlijk van zijn Bzrk-reeks en anders wel van de Gone-serie. Zelf heb ik enkel van de tweede reeks een aantal boeken gelezen. Maar na het lezen van dit boek is duidelijk geworden dat ik hem liever lees wanneer hij samen met zijn vrouw Catherine Applegate aan het schrijven slaagt.

Eve's kijk op het leven, haar omschrijvingen en benamingen voor personen vormen haar personage. Een vrij eenzaam iemand, met een moeder die het veel te druk heeft met haar werk om zich volledig aan het moederschap te wijden. Eén enkele vriendin, die totaal het tegenovergestelde is van haar en waar haar moeder niets goed over te vertellen heeft.

Wanneer ze na een zwaar ongeluk revalideert in het lab van haar moeder komt ze echter in contact met Solo. Een vrij afgesloten jongen, die zich zo veel mogelijk op de achtergrond tracht te houden maar ondertussen wel heel oplettend alles in het oog weet te houden. Wanneer hij een grote ontdekking doet en deze deelt met Eve, rolt ze van de ene verbazing in de andere en komt voor een moeilijke beslissing te staan.

Grant & Applegate beginnen dit verhaal meteen met een vliegende start, geen geleidelijk begin voor dit schrijversduo. 'Eve & Adam' is bovendien een boek dat de lezer aan het denken zet. De thema's die aan bod komen roepen vele vragen op. Mensen met een uiterst hoge intelligentie die zich verheven voelen boven anderen kunnen immers niet enkel knappe dingen verwezenlijken … maar ook gevaarlijke.

In een wereld waar perfectie ieders streefdoel lijkt te zijn, sta je tijdens het lezen van dit boek wel bij enkele zaken wat langer stil. Perfectie is niet persé beter. Het zijn net die kleine foutjes die van een mens een individu maken. Toch tracht men altijd alles te verbeteren, te perfectioneren, … Men zorgt voor heel hoge standaards waar we ons aan spiegelen die lang niet voor iedereen realiseerbaar zijn. Natuurlijk is 'Eve & Adam' fictie, maar wie weet … als men nu al in staat is om de kleur van haar en ogen te bepalen van bij de bevruchting …

En dan is er nog de verpakking van dit verhaal. De cover ziet er niet enkel knap uit, maar past ook perfect bij dit verhaal en dat tot in de kleinste details.