Titel: Gedwongen vlucht
Auteur: Maggie Shayne
Uitgeverij: Harlequin
334 p.
“Voor Olivia is het bijna niet te bevatten dat ze eindelijk haar favoriete auteur, Aaron Westhaven, gaat onmoeten. Al zestien jaar houdt ze zich schuil, al zestien jaar leeft ze in angst, en de boeken van Westhaven zijn haar enige troost. Nu zal hij bij hoge uitzondering – hij leeft als een kluizenaar – een lezing geven aan de universiteit waar ze werkt, en bovendien zal hij bij haar logeren!
Dan krijgt ze een telefoontje van het ziekenhuis: er is een onbekende man gevonden: Hij is neergeschoten en kan zich niets meer herinneren. Het enige wat hij bij zich had, was haar visitekaartje. Zo snel mogelijk vertrekt ze naar het ziekenhuis, en eenmaal daar blijkt dat het kaartje identiek is aan het exemplaar dat ze Westhaven stuurde. Maar is hij wel echt de auteur? Ze weet immers niet hoe hij eruitziet.
Kan Olivia deze man vertrouwen, of is het iemand anders, iemand die is gestuurd om haar op te sporen? In dat geval moet ze zo snel mogelijk vluchten...”
Eigenlijk viel dit boek beter mee als verwacht, al moet ik wel eerlijk bekennen dat mijn verwachtingen gebaseerd waren op het paperback formaat en de sobere cover. Nogmaals het bewijs dat je niet op de verpakking maar op de inhoud moet letten. :) Het verhaal zelf viel immers goed mee. Een leuke, vlot lezende thriller die je liefst in één keer uitleest.
Zoals je in de samenvatting die op de achterzijde van het boek gedrukt staat, kon lezen komt Olivia plots in contact met haar favoriete auteur. Een persoon die ze nog nooit ontmoet heeft maar wiens verhalen heel veel voor haar betekenden in een moeilijke periode. Een man die als een kluizenaar leeft, geen interviews geeft, geen foto's van zichzelf verspreid, … een grote onbekende.
Wanneer deze onbekende per grote uitzondering dan toch eens buitenkomt en meteen wordt neergeschoten, blijkt deze actie als een eerste dominoblokje, een rij van gevolgen in gang te duwen.
Olivia die zich de afgelopen zestien jaar heeft schuilgehouden voor haar verleden en niemand kon/kan vertrouwen moet, nu iemand haar geheim kent en ze niet meer veilig is, plots op de vlucht slaan in het gezelschap van iemand die ze niet kent. Meer zelfs, ze moeten elkaar vertrouwen willen ze hun achtervolgers te slim af zijn. Net nu ze zo opgejaagd wordt lijkt het wel alsof ze voor het eerst in zestien jaar terug echt leeft. En dan is natuurlijk Aaron nog, een auteur met geheugenverlies bij wie stilletjes aan herinneringen en vaardigheden opduiken... die je niet verwacht bij iemand die boeken schrijft.