Lokroep - Amanda Hocking
In Capri, een klein stadje dat voornamelijk tot leven komt tijdens het toeristische seizoen, ontmoeten we Gemma en Harper. Twee zussen die er samen met hun vader Brian wonen. Gemma is een fanatiek zwemster, zowel in het plaatselijke zwembad waar ze dagelijks samen met haar coach aan het trainen is als 's nachts onder het maanlicht in de plaatselijke baai. Tot grote tegenzin van haar bezorgde zus en vader.
Wanneer er in dit stadje plots enkele onbekende tienermeisjes opduiken, gaat dit natuurlijk niet ongemerkt voorbij. Zo'n nieuwtje verspreidt zich immers ontzettend snel in een plaatsje waar doorgaans niet veel boeiends gebeurd. De meisjes lijken iedereen om hun vingers te kunnen draaien maar toch bestaat er ook enig wantrouwen. Ondermeer bij zowel Gemma als haar oudere zus Harper.
Wanneer Gemma tijdens één van haar nachtelijke zwemsessies met Penn, Lexi en Thea in contact komt lijkt het alsof alles haar in een roes overkomt. De volgende dag wordt ze door een ongeruste Harper gevonden terwijl ze bijkomt op het strand. Helemaal stijf, bont en blauw en zonder herinnering aan wat haar overkomen is. Maar er is wel duidelijk iets gebeurd en het is nog duidelijker dat er ook iets veranderd is. Gemma merkt allemaal vreemde dingen bij zichzelf en heeft geen flauw idee wat daar de verklaring voor kan zijn.
Als de drie meisjes plots bij hen aan de voordeur staan eist ze dan ook een verklaring van hen. Nu ja, ze wil een antwoord op één vraag … “Wat zijn jullie?” Al snel blijkt dat de vraag eigenlijk “Wat zijn wij?” moet zijn. En het antwoord dat ze op deze vraag krijgt is helemaal niet wat ze had verwacht. Een antwoord dat nog meer vragen oproept en haar duidelijk maakt dat ze een keuze zal moeten maken. Of ze dat nu wil of niet ….
Na enkele dikkere exemplaren was dit iets dunnere boek ontzettend snel uitgelezen. Het las dan ook wel erg vlot. Het antwoord op de vraag 'Wat zijn jullie?' bevatte heel wat bekende namen uit de Griekse Mythologie en dat zal zeker een aantal lezers aanspreken. Wanneer het verhaal plots stopt wil je echt wel verder lezen. Dat effect werd precies een beetje minder door het lezen van de eerste hoofdstukken van het tweede boek. Niet dat die hoofdstukken tegensloegen, maar 'Lokroep' zelf eindigde vrij spannend en het einde op zich had meer een 'ik-wil-nu-meteen-verder-lezen' - effect als het 'rustige' begin van 'Slaaplied'. Desalniettemin ben ik wel nieuwsgierig naar het vervolg.
Ik vind het ook wel erg knap dat de jonge auteur meer dan 1 miljoen boeken in eigen beheer wist uit te geven. Zeker op zo'n jonge leeftijd. Wat is dat tegenwoordig toch met al die jonge vertel-talenten.? :)
Ik heb de 'slechte' gewoonte om in mijn recensies zo uitvoerig te zijn, dat je als lezer al een heel deel van het verhaal kent alvorens je het zelf gelezen hebt. Dat leek me niet echt de bedoeling en dus heb ik ze wat ingekort. Wie dit onvoldoende vindt, kan HIER de originele recensie terugvinden.