Een tijdje terug lanceerde Blossom Books via Twitter een oproep om je persoonlijke boekbekentenissen te delen. Ik vond het erg leuk om daar zelf aan mee te doen en ook anderen hun bekentenissen te lezen. Nog meer, vermits verschillende van hen heel herkenbaar waren. Het leek me meteen een leuk idee om daar verder op in te gaan vermits die 140 tekens van een tweet voor mij vaak als een belemmering aanvoelen.
Categorie archieven: Persoonlijk
Dagboekmaand
Toen ik negen jaar was kreeg ik mijn allereerste dagboek. Als diabeet moest ik immers na elke meting mijn suikerwaarden noteren. Dat allereerste dagboekje was dus niet meteen een standaard exemplaar. Het was vooral een saai boekje dat ik elke dag MOEST invullen. Ongeveer één à twee jaar later ben ik aan een persoonlijk dagboek begonnen en dat hield ik vol tot ik achttien werd. In die periode verzamelde ik tientallen gepersonaliseerde notitieboekjes die werden volgeschreven met lange ononderbroken dagelijkse epistels. Jammer genoeg heb ik ze nadien allemaal vernietigd. Echt waar! Daar ben ik nog steeds een beetje boos om.
Eerlijkheid en directheid
Ondermeer bij # Vraag het de boekblogger kwam duidelijk naar voren dat vele onder ons eerlijkheid een onmisbaar onderdeel van een recensie vinden. Ik merkte echter ook dat voor veel mensen het begrip eerlijkheid nauw verbonden lijkt met directheid en dat zette me aan het twijfelen. Eerlijk ben ik immers wel – maar direct dan weer niet. Ok, ik leer uiteraard nog steeds bij maar ik ben niet iemand die snel een persoon op iets zal aanspreken of een confrontatie zal aangaan.