De Boekblogger Geeft Toe Tag

Jaike van Jaike vs de boeken tagde me enkele weken geleden voor deze De boekblogger geeft toe – Tag. Vermits ik maximum één tag per week wil delen en dit liefst zelfs niet elke week doe duurde het eventjes voor ik er aan toe kwam. Bij deze tag is het de bedoeling dat je vijf bekentenissen doet als boekblogger én vervolgens het stokje aan iemand doorgeeft die hetzelfde mag doen.

1. Ik moet mezelf af en toe voorhouden dat het bloggen een hobby is en dat er dus ook geen reden is tot leesstress

2. Ik vind het ontzettend leuk dat uitgeverijen met me willen samenwerken én ben heel dankbaar voor de recensieboeken die ze me toesturen. Alleen merk ik dat ik hierdoor steeds minder aan eigen boeken toekom. Laat staan een bezoekje aan de bibliotheek. De laatste maanden ben ik dan ook kritischer geworden. Ik heb uiteraard nooit boeken tegen mijn zin gelezen. Maar wat ik nu doe vooraleer ik bevestigend op een mailtje reageer is me afvragen of ik dat recensieboek graag genoeg wil lezen om er mijn eigen leesvoer nog langer in de wachtrij te zetten.

3. Ondertussen ben ik 35 jaar maar nog steeds heb ik mijn gebrek aan zelfvertrouwen niet overwonnen. Ik merk dan ook regelmatig dat ik evengoed op het blogvlak aan het twijfelen slaag. Is er niet teveel herhaling? Zijn dat nu niet teveel tags achter elkaar? Ben ik wel goed bezig? Zou ik niet beter … ? Wanneer ik mezelf erop betraf geef ik mezelf naar mijn voeten (ja hoor, dat kan) maar het blijft een terugkerend probleem.

4. Wanneer een boek me echt aangenaam weet te verrassen weet ik vaak niet hoe ik aan mijn recensie moet beginnen. Dan stuiter ik bij wijze van spreken door een overmaat aan enthousiasme en ik heb echt geen flauw idee wat ik eerst moet vermelden. Vaak worden die recensies dan ook nog wat omvangrijker dan mijn doorsnee-recensies. (ik heb trouwens geen flauw idee hoeveel woorden die doorgaans tellen want daar ben ik dan weer niet echt mee bezig.)

5. Dat heb ik trouwens wel met meerdere zaken. Ik blog over boeken omdat ik dat leuk vindt. Wanneer men me vraagt wat mijn bezoekcijfers zijn zal ik daar zeker op antwoorden. Dat is immers helemaal geen geheim of zo. Alleen denk ik vaak tijdens het lezen van anderen hun blogposts … “Oei, dat doe ik niet. Misschien moet ik daar toch maar eens verandering in brengen”. Bijvoorbeeld een Mediakit aanmaken (die zag ik bij zowel Marcia als Emmy), met SEO gaan werken (dat gaat er waarschijnlijk nooit van komen vermits ik dan nog meer leestijd moet opofferen), professioneler te werk gaan (hmmm, waarom eigenlijk?), bij elke individuele recensie vermelden wanneer het om een recensie-exemplaar gaat (is dat echt nodig? Is het niet voldoende wanneer je bij je aanwinsten vermeld welke boeken je zelf kocht én welke exemplaren je kreeg toegestuurd?) , … Tja, dat eeuwige twijfelen hé.

ZO en nu krijgen jullie er zelfs nog drie extra van me. 😉

6. Ik lees opvallend minder door de combinatie van bloggen, sociale media én een gebrek aan energie dat ervoor zorgt dat ik me moeilijk op het lezen kan concentreren.

7. mijn blogposts zelf typ ik vaak uit de losse hand maar het voorbereiden en inplannen is dan weer allemaal heel georganiseerd. Ik heb zelfs een uitgeprint archief zodat ik kan controleren of ik niet te vaak in herhaling val. Al is dat laatste waarschijnlijk nooit helemaal te voorkomen.

8. Schuldgevoelens bij het lezen
Oh ja, hier herken ik mezelf zeker in. Ik kan door mijn gezondheid niet gaan werken en ben dus heel vaak alleen thuis overdag. Alleen vind ik dan dat ik niet mag lezen maar dat ik het huishouden moet doen. Vaak lees ik dus enkel ’s avonds wanneer mijn man terug thuis is van zijn werk. Soms doe ik het wel hoor. Als ik op een dag echt niet uit de voeten kan bijvoorbeeld, maar vaak voel ik me dan ook niet goed genoeg om me te kunnen focussen op het verhaal. Als ik dan toch is een keertje rustig in de zetel zit te lezen – dan voel ik me al snel schuldig omdat andere mensen op dat moment aan het werken zijn.

Iedereen die wil mag deze tag overnemen. Als je een link achterlaat kom ik zeker jouw blogbekentenissen lezen.

16 gedachten over “De Boekblogger Geeft Toe Tag”

  1. Ik herken me eigenlijk in bijna al je antwoorden. Vooral die ‘oei, dat doe ik niet / misschien moet ik dat ook doen’-onzekerheid. Leuk om deze bekentenissen te lezen.

  2. Het lijkt me heel lastig om zoveel boeken extern te ontvangen, dat je je eigen bookwishlist op een laag pitje moet zetten. Het lezen, net als bloggen, moet een hobby zijn en blijven en geen verplichting worden. Wel heel goed dat je dat voor jezelf herkent en erkent.

  3. Ik herken mezelf ook heel erg terug in je antwoorden, wij lijken volgens mij ook heel veel op elkaar haha! Die onzekerheid slaat bij mij ook vaak toe. En ook al zeg ik je nu dat ik je blog geweldig vind, wat ik ook echt vind, dan nog heb je met momenten die onzekerheid en/of twijfels. Heel herkenbaar ja haha.

    Het niet weten te beginnen aan een recensie van een boek wat je ge-wel-dig vond is ook vreselijk herkenbaar haha. Want mijn gedachtes vliegen dan alle kanten uit en je wil zoveel vertellen, maar hoe krijg je in godsnaam orde in de chaos binnenin je fangirl hoofd? xD

    1. Dankzij jouw 1000 vragen-blogposts en lijstjes als dit valt het inderdaad steeds meer op dat we verschillende zaken gemeenschappelijk hebben hé. 🙂

  4. Over puntje 8 hebben wij het laatst op Ellis’ verjaardag gehad hè? Ik vind het stiekem nog steeds een beetje grappig want als ik overdag tijd heb lees ik heel graag, maar ik snap je ount wel hoor 😉

    1. Ja, hebben we inderdaad samen over zitten praten. Ik heb het dus ook nog steeds. Eigenlijk lees ik overdag vrijwel enkel wanneer ik ergens naar toe moet met het openbaar vervoer of wanneer ik in een wachtzaal zit.

  5. Goh, recensieboeken krijgen lijkt mij ergens wel leuk, maar ik zou heel ambetant worden als ik “verplicht” zou worden om eerst boek x en y te lezen i.p.v. gewoon waar ik op dat moment zin in heb. Snap dus helemaal dat je iets meer oplet of je een boek écht wel wilt lezen.

    Wat die mediakits, SEO enzo betreft, denk ik vooral: doen als je daar zin in hebt, niet doen als het aanvoelt als “omdat de rest het ook doet”. Ik doe die dingen ook niet en ja, misschien mis ik zo wel kansen met mijn blog, maar hey, ’t is een hobby en daar draait het toch vooral om “willen” en niet om “moeten”. En als ik daar ooit zin in krijg, dan zal ik het dan wel gewoon doen 🙂

    Dat vermelden of het een recensie-exemplaar is, vind ik een iets moeilijkere. Ergens lijkt het mij wel “eerlijker” om het bij de individuele recensie te vermelden (ik lees vb. wel je aanwinstenblogs, maar ’t is nu ook weer niet alsof ik dat allemaal onthou 🙂 ), tegelijk is het inderdaad wel zo dat je het al vermeld…

    1. Het ligt natuurlijk ook aan mezelf. In het verleden nam ik iets te veel hooi op de vork en daar wil ik nu dus verandering in brengen. Nu ik het zo herlees vind ik het precies wat ondankbaar van me overkomen en dat was zeker niet de bedoeling. Ik vind het immers een hele eer dat verschillende uitgeverijen me hun boeken willen laten recenseren. Alleen vind ik dan wanneer ik daar bevestigend op reageer dat ik mijn recensie binnen een bepaalde tijd moet publiceren en dat ik die boeken voorrang moet geven op mijn eigen leesvoer. Het afgelopen jaar werd het echter een beetje te veel van het goede dus ben ik nu wat kritischer geworden. Ik heb trouwens nog nooit commentaar gekregen van een uitgeverij wanneer een recensie iets later verscheen – dus het zit grotendeels ik mijn koppeke. 🙂

      De reden dat ik die vermelding bij recensies tot nu toe niet plaatste is deels omdat ik het gewoon vergeet maar ook gedeeltelijk doordat ik vond dat ik alle eerder gepubliceerde recensies dan ook moet geen aanpassen en dat lijkt me een gigantische klus. Misschien doe ik het gewoon vanaf dit jaar wel en laat ik de oudere recensies zoals ze zijn.

      1. Oh, je komt totaal niet ondankbaar over! Ik zou trouwens dezelfde reactie hebben op zo’n boek: zo snel mogelijk willen proberen recenseren en dus maar andere boeken aan de kant leggen 🙂

        En dat van die vermelding, dat is jouw beslissing he! Ik gaf maar gewoon mijn mening 😉 En of je het vanaf nu doet of niet: alle vroeger gepubliceerde recensies aanpassen, lijkt mij compleet zottenwerk! Daar zou ik niet mee beginnen hoor (zegt zij die nog altijd alle berichten van haar blog probeert perfect over te zetten 😉

  6. Oei, ik herken me stiekem in weinig van je bekentenissen. Voor mij is bloggen heel duidelijk een hobby en daar hoef ik mezelf gelukkig niet aan te herinneren – als ik een keertje geen zin heb dan sla ik lekker over. Ik maakte inderdaad een mediakit, maar dat is vooral uit luiheid: als uitgeverijen willen samenwerken, dan hoef ik niet iedere keer hetzelfde mailtje te typen en kan ik ze doorverwijzen naar mijn informatie. Dat scheelt enorm veel tijd 😉 Met mijn bezoekerscijfers ben ik verder ook weinig bezig. Stiekem ben ik ook eigenlijk nooit onzeker over mijn blog (hopelijk kom ik nu niet arrogant over haha), maar ik ben gewoon blij met mijn eigen plaatsje op het wereldwijde web en doe gewoon waar ik zelf zin in heb 😛

    Het enige waar ik me in herken zijn de vele recensie-exemplaren. Ik ben van begin af aan heel kritisch geweest in het ja zeggen tegen aanvragen, maar ik merk steeds vaker dat uitgeverijen ongevraagd boeken naar me opsturen. En dat zijn dan boeken die me helemaal niet aanspreken of niet echt bij mn blog aansluiten (bv. Fantasy is geen Science Fiction..). Hoe ik daar mee om moet gaan? Daar moet ik nog even over nadenken 😛

    1. Bloggen is wel echt een hobby voor me hoor. Ik heb echter de gewoonte om alles perfect te willen doen en daarom moet ik mezelf er af en toe aan doen denken dat het een hobby is en geen eindwerk voor school of zo. Een psychologe ben ik uiteraard niet maar ik vermoed dat het iets te maken heeft met het feit dat ik veel niet kan en daardoor datgene wat ik wel kan net zo goed mogelijk wil doen. Blijkbaar zijn sommige zaken moeilijk af te leren dus probeer ik mezelf er regelmatig aan te herinneren. 🙂

      Eigenlijk wordt er de laatste jaren nooit naar bezoekerscijfers gevraagd maar het lijkt me wel handig om ooit zo’n mediakit in elkaar te flansen. Dan kan ik daar meteen ook in vermelden dat ik niet langer aan niet-aangevraagde recensieboeken toekom. Af en toe komt er hier onverwachts een pakje aan maar zoals jij reeds zei spreken die me niet altijd aan of horen ze zelfs niet echt thuis op mijn blog. Vroeger recenseerde ik ze desondanks zo snel mogelijk maar de laatste tijd niet meer. Dan blijven ze liggen tot ik er een keer tijd én zin voor heb.

      Ik vind je trouwens totaal niet arrogant overkomen hoor. Eigenlijk zou ik zelfs liever net als jij wat meer zelfvertrouwen willen hebben. Minder tijd aan piekeren en twijfelen besteden én nog meer aan lezen. 😉

Reacties maken me helemaal blij. Laat me dus gerust weten wat je van deze blogpost vindt.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.